Hier zaten onze drie kindertjes, op de kade, te wachten op Sinterklaas.
En kijk! Daar was ie!
En toen moesten Bo en ik ons als de wiedeweerga door de mensenmassa worstelen - om bij het eindpunt van de boten te zijn vóór Sinterklaas daar aanmeerde - en haar snel in haar circuskostuum hijsen, omdat ze op haar eenwieler in de optocht ging meefietsen.
Waar ze nógal zenuwachtig voor was. En dat begreep ik wel. Je moet het maar doen: een uur lang op één wiel fietsen, tussen de dranghekken en door de paardenpoep, in een vleermuispak.
Maar het ging natuurlijk hartstikke goed! Mijn borstkas was weer eens te klein voor mijn moederhart.
Maar er gebeurde ook nog iets héél stoms. Er ging bij de optocht een paard dood. Een heel paard! Dood!
Ik had het paard, of eigenlijk de beide paarden die in een tweespan een fruitkar trokken, al de hele tijd in mijn vizier; ze waren namelijk heel onrustig. Constant aan het dribbelen en steigeren, al voor de optocht van start ging. Met name het ene dier leek heel bang te zijn voor de mensenmassa en maakte daarmee ook het andere paard van slag. Ik hield mijn hart vast. Je moest er toch niet aan denken dat ze het publiek in zouden stormen!
Toen de optocht zo’n half uur aan de gang was ging het nog niet beter. De paarden waren totaal bezweet en nog steeds voortdurend aan het steigeren. (klik. vanaf 8 sec.) Ik keek naar de geconcentreerde blik van de menner, die de opgewonden dieren wonderwel in toom kon houden, maar duidelijk niet blij was met de situatie. En net toen ik even een doorsteekje maakte om op een ander punt de optocht opnieuw op te wachten (om nog meer foto’s en filmpjes van mijn dochter te kunnen maken) gebeurde het.
Het schijnt – dat staat in het nieuwsberichten tenminste – dat iemand een sigaret richting de paarden gooide, waarop een van de paarden op de grond viel, met het andere paard erbovenop. Wellicht brak het paard zijn nek. Of stierf het aan een hartaanval.
(Wie gooit er nou een sigaret naar een paard?)
Nou ben ik van mening, dat het paard in de staat waarin het verkeerde net zo goed had kunnen flippen van een snoeppapiertje of een wapperende sjaal, dus het lijkt me moeilijk om de sigarettengooier (Wie gooit er nou een sigaret naar een paard?) een paardenmoord in de schoenen te schuiven, maar de discussie over participatie van dieren in dergelijke publieke festiviteiten zal wel weer eens oplaaien denk ik.
Bo was er in elk geval danig van onder de indruk.
Ik had het paard, of eigenlijk de beide paarden die in een tweespan een fruitkar trokken, al de hele tijd in mijn vizier; ze waren namelijk heel onrustig. Constant aan het dribbelen en steigeren, al voor de optocht van start ging. Met name het ene dier leek heel bang te zijn voor de mensenmassa en maakte daarmee ook het andere paard van slag. Ik hield mijn hart vast. Je moest er toch niet aan denken dat ze het publiek in zouden stormen!
Toen de optocht zo’n half uur aan de gang was ging het nog niet beter. De paarden waren totaal bezweet en nog steeds voortdurend aan het steigeren. (klik. vanaf 8 sec.) Ik keek naar de geconcentreerde blik van de menner, die de opgewonden dieren wonderwel in toom kon houden, maar duidelijk niet blij was met de situatie. En net toen ik even een doorsteekje maakte om op een ander punt de optocht opnieuw op te wachten (om nog meer foto’s en filmpjes van mijn dochter te kunnen maken) gebeurde het.
Het schijnt – dat staat in het nieuwsberichten tenminste – dat iemand een sigaret richting de paarden gooide, waarop een van de paarden op de grond viel, met het andere paard erbovenop. Wellicht brak het paard zijn nek. Of stierf het aan een hartaanval.
(Wie gooit er nou een sigaret naar een paard?)
Nou ben ik van mening, dat het paard in de staat waarin het verkeerde net zo goed had kunnen flippen van een snoeppapiertje of een wapperende sjaal, dus het lijkt me moeilijk om de sigarettengooier (Wie gooit er nou een sigaret naar een paard?) een paardenmoord in de schoenen te schuiven, maar de discussie over participatie van dieren in dergelijke publieke festiviteiten zal wel weer eens oplaaien denk ik.
Bo was er in elk geval danig van onder de indruk.