Ik had eens verteld aan Bo en Merlijn, dat als mijn vader vroeger op zakenreis was, ik altijd bij mijn moeder in bed mocht slapen.
Dus de eerste avond van Henk’s afwezigheid moest ik met lede ogen toezien hoe ze, toen het bedtijd was, gewapend met hun eigen kussens het ouderlijk bed indoken. Op de voet gevolgd door Loïs. Nou zijn wij helaas niet gezegend met een king size family bed – we behelpen ons op een bescheiden 1 meter 60, dus ik keek naar de overgebleven strookjes leeg matras, zo’n vijftien centimeter aan weerszijden, en vroeg: ‘En waar moet ik dan straks?’
Ja. Dat was eigenlijk best een goeie vraag.
Bo: ‘Euh, gewoon....’
Merlijn: ‘....aan het voeteneind?’
‘Nouja,’ sprak ik vertwijfeld en een beetje sip: ‘dan ga ik wel in het bed van een van jullie.’
Bo: ‘Euh, gewoon....’
Merlijn: ‘....aan het voeteneind?’
‘Nouja,’ sprak ik vertwijfeld en een beetje sip: ‘dan ga ik wel in het bed van een van jullie.’
Maar dat scheen dan weer voorbij te gaan aan de essentie van het bij mama in bed slapen.
Ook weer waar.
Inmiddels zijn we overeengekomen dat Merlijn in het bedje van Loïs slaapt, dat ook op onze kamer staat (zijn eigen voormalig bed, feitelijk, maar nu dan gehalveerd in lengte) en ik met de meiden in mijn eigen bed. Geen idee of dit nog logisch is, of eerlijk, maar we kunnen ons er allemaal in vinden. En dat telt.
Ah, het interesseert u waarschijnlijk geen zier wie hier bij wie in welk bed ligt, hè.
Iets anders dan.
Weet u wat ik vandaag kocht? Nou, nou? Of eigenlijk kreeg, voor het luizige bedrag van 20 euro? Van de peuterspeelzaal die aan interieurvernieuwing doet? Nou, nou?
Een tripp-trapp bankje! Een tripp-trapp breed genoeg voor drie kindjes! Isn’t that unique or what!? Die worden al heel lang niet meer gemaakt! En het is niet alleen het nostalgische retrogevoel, het is ook nog eens reuze handig! Bankje past precies aan korte kant van tafel en levert in een klap vele kinderzitplaatsen op!
Inmiddels zijn we overeengekomen dat Merlijn in het bedje van Loïs slaapt, dat ook op onze kamer staat (zijn eigen voormalig bed, feitelijk, maar nu dan gehalveerd in lengte) en ik met de meiden in mijn eigen bed. Geen idee of dit nog logisch is, of eerlijk, maar we kunnen ons er allemaal in vinden. En dat telt.
Ah, het interesseert u waarschijnlijk geen zier wie hier bij wie in welk bed ligt, hè.
Iets anders dan.
Weet u wat ik vandaag kocht? Nou, nou? Of eigenlijk kreeg, voor het luizige bedrag van 20 euro? Van de peuterspeelzaal die aan interieurvernieuwing doet? Nou, nou?
Een tripp-trapp bankje! Een tripp-trapp breed genoeg voor drie kindjes! Isn’t that unique or what!? Die worden al heel lang niet meer gemaakt! En het is niet alleen het nostalgische retrogevoel, het is ook nog eens reuze handig! Bankje past precies aan korte kant van tafel en levert in een klap vele kinderzitplaatsen op!
Tadaa:
