Het staat waarschijnlijk al jaren in de top tien van ergernissen in de Nederlandse taal, maar wat mij betreft kan het zo naar nummer één: het oeverloze gebruik van het woord ‘stukje’, voorafgaand aan niet-stoffelijke zelfstandige naamwoorden.
‘Het was een stukje zelfbescherming, weet je wel. Gewoon een stukje afweer, vanuit een stukje integriteitsbewaking.’
Mijn haren rijzen ervan te berge.
En hoe verontrustend: toen ik zojuist VanDale.nl raadpleegde op zoek naar bijval zag ik tot mijn verbijstering en afschuw dat het woordenboek er ook al mee vergiftigd is: daar staat het, zwart op wit: een stukje verantwoordelijkheid.
Nou, ik vind het niet kunnen.
Ik ben er tegen.
Een stukje angst. Een stukje vrijheid. Een stukje mededogen, een stukje betrokkenheid, een stukje berusting, een stukje acceptatie, een stukje evaluatie, en stukje historie, een stukje folklore, een stukje toekomst, een stukje verstrooiing, een stukje zelfverloochening, een stukje begrip, een stukje inleving, een stukje zingeving, een stukje verwerking (oef, das misschien wel de ergste) een stukje erkenning, een stukje herkenning, een stukje ontkenning, een stukje teleurstelling, een stukje beïnvloeding, een stukje statement (monsterlijk! Gisteren gehoord), een stukje jeugdsentiment, een stukje moraal, een stukje fatsoen, een stukje normen- en waardenbesef, een stukje normen- en waardenverval, een stukje integriteit, een stukje beleefdheid, een stukje agressie, een stukje boosheid, een stukje geilheid, een stukje zelfbevlekking, een stukje zelfbeschikking, een stukje antisemitisme, een stukje moslimhaat, een stukje sociaalvoelendheid, een stukje verdraagzaamheid, een stukje rechtvaardigheid, een stukje (zelf)vertrouwen, een stukje wantrouwen, een stukje tegendraadsheid, een stukje welwillendheid, een stukje inzet, een stukje doorzettingsvermogen, een stukje TE-VRE-DEN-HEID. BAH!
Ik blijf erbij. Stukjes moet je kunnen vastpakken. En opeten, eventueel.
Een stukje worst.
Een stukje kaas.
Een stukje uit je neus.
Een stukje van de Berlijnse muur.
Een stukje vloerbedekking.
Een stukje glas, hout, metaal, boomschors.
Ja en een stukje tekst natuurlijk. Ligt misschien een beetje op de grens van mijn definitie – want niet per se tastbaar – maar het kan wel. Een stukje tekst. En een stukje muziek, dat kan ook.
Maar een stukje emotie? Ieuw.
Een stukje taart? Lekker.