Doorgaan naar hoofdcontent

Hij begreep het ook niet, dat twitteren

Martin Bril is dood.
Wat een rotstreek.

Foto Wim ter Brake


Twitteren
- Martin Bril 10-04-2009

Ik ben te oud. Ik snap iets niet. Dat twitteren. Mijn kinderen, die je toch tot de voorhoede van het moderne leven kunt rekenen, vinden het volkomen onzin. Alleen een paar nerds doen het bij hen op school. De eenzamen en verdrukten, zeg maar, de jongens met acne.
En Maxime Verhagen dus.
Ik vond Maxime Verhagen tot voor kort een minister die het prima deed. Lekker low profile, onder de radar goede zaken doen voor het vaderland.
Maar dat vond meneer niet genoeg.
Meneer wilde met het hoofd boven het maaiveld. Meneer wilde mee in de vaart der volkeren, meneer wilde hip zijn. En wat ging meneer doen? Hij ging twitteren. Sindsdien is het woord niet weg te blazen. En wat is nou concreet de inhoud van Maximes getwitter?
Welnu: wij zien hem op tv uit een limousine stappen, en na een minuut struikelen op de rode loper is hij verdwenen. Oppassen nu! Ja, daar twittert hij al! En wat is de strekking van de getwitterde mededeling?
Dat hij binnen is!
Kijk, daar hebben wij dus niets aan. Wat wij willen weten, is wat er door hem heen gaat als hij tijdens het plassen even een blik op de buitenboordmotor van Barroso werpt, onmiddellijk gevolgd door een flits uit vroeger tijden: o, wat schaamde Maxime zich toen voor zijn onbesneden slurfje.
Ook willen wij graag getwitterd zien hoe Balkenende in de derrière van een serveerster knijpt. Dat is twitteren, Maxime, daar zitten de mensen op te wachten! Succes volgende week, ga zo door dit kabinet van binnenuit belachelijk te maken.