Had ik niet ook zo’n afspraak,
met een vriendin?
Dat we elkaar zouden treffen,
ergens?
Op een bepaalde dag
in het jaar dat we allebei
veertig zouden worden?
Ik hoop dat het veertig was
tenminste
en niet dertig of
vijfendertig want dan
was het al geweest
en heeft er
misschien
iemand op mij staan wachten
in Parijs onder de
Eiffeltoren
of bij het Vrijheidsbeeld
in New York,
tussen de stenen
van Stonehenge
of bovenop Ayers Rock
toen de zon
onder ging.
Hoewel,
dan was het al voorbij
en hadden we het maar
gehad
want het is zo erg:
het is me echt ontschoten
met wie die afspraak was
En waar dan.
En wanneer.
Dus als het nou nog moet gebeuren
dan wens ik maar
dat zij het ook
vergat
en dat er gewoon
geen van ons
zal staan
op dat tijdstip,
op die dag,
op die mooie plek.
op die mooie plek.