Bo is momenteel nogal bezig met de Tweede Wereldoorlog. Ze vraagt haar oma de oren van het hoofd, wilde pas met ons een film over Anne Frank kijken en er staan allemaal oorlogsboeken op haar verlanglijstje voor Sinterklaas.
Opmerkelijk eigenlijk, want die Tweede Wereldoorlog boeide mij als kind nauwelijks.
Met Anne Frank had ik ook niks. Het was allemaal zó lang geleden, die oorlog!
Misschien kwam dat door mijn ouders, die de verschrikkingen zelf hadden meegemaakt maar daar niet meer zoveel aan wilden denken en daarom deden alsof het al heel lang geleden was; in elk geval niet iets heel belangrijks.
Zou kunnen.
Tegenwoordig zie ik het allemaal veel scherper. Het is verdorie nog helemáál niet zo lang geleden: ongelofelijk dat er zoiets heeft kunnen gebeuren. Dat we al die miljoenen mensen hebben laten vernietigen.
In het kader van de opvoedkundig uitjes en om het nuttige met het aangename te verenigen, gingen we vandaag naar het Voormalig Kamp Westerbork.
Dat was indrukwekkend, maar vooral heel fijn.Want hoewel ik me heus realiseerde waar ik me bevond en wat hier had plaatsgevonden, was het voornamelijk een heerlijke herfstwandeling in prachtig herfstweer.
En liet ik Henk wat foto’s maken.
Want ik vond dat er een nieuwe herfstige foto bij mijn column moest.
Herfst in Westerbork.
We luisterden naar een verhaal uit een paal:
En Merlijn maakt ook nog een foto:
Opmerkelijk eigenlijk, want die Tweede Wereldoorlog boeide mij als kind nauwelijks.
Met Anne Frank had ik ook niks. Het was allemaal zó lang geleden, die oorlog!
Misschien kwam dat door mijn ouders, die de verschrikkingen zelf hadden meegemaakt maar daar niet meer zoveel aan wilden denken en daarom deden alsof het al heel lang geleden was; in elk geval niet iets heel belangrijks.
Zou kunnen.
Tegenwoordig zie ik het allemaal veel scherper. Het is verdorie nog helemáál niet zo lang geleden: ongelofelijk dat er zoiets heeft kunnen gebeuren. Dat we al die miljoenen mensen hebben laten vernietigen.
In het kader van de opvoedkundig uitjes en om het nuttige met het aangename te verenigen, gingen we vandaag naar het Voormalig Kamp Westerbork.
Dat was indrukwekkend, maar vooral heel fijn.Want hoewel ik me heus realiseerde waar ik me bevond en wat hier had plaatsgevonden, was het voornamelijk een heerlijke herfstwandeling in prachtig herfstweer.
En liet ik Henk wat foto’s maken.
Want ik vond dat er een nieuwe herfstige foto bij mijn column moest.
Herfst in Westerbork.
We luisterden naar een verhaal uit een paal:
En Merlijn maakt ook nog een foto:
