Doorgaan naar hoofdcontent

Ik kan geen bal meer zien

Nou. Daar zijn ze dan.
411 jongleerballen.
Vond ik het in het begin nog wel een leuk karweitje, na drie dagen bijna nonstop ballonnen om zakjes rijst te hebben zitten sjorren was ik er wel behoorlijk klaar mee.
Zacht gezegd.
Ik heb een blessure bovendien: ik kan geen kracht meer zetten met de vingers van mijn linkerhand.
En een huidreactie op het rubber. Condooms zijn nooit meer een optie.


En toen was ik dus klaar. Ik gooide de laatste bal in de mand.
En klonk er toen applaus?
Gejoel, gegil?
Nee.
We gaven elkaar zelfs geen high-five, Henk en ik. (Hoewel dat best had gekund, eigenlijk.)
Mijn beloning bestond er slechts uit dat ik deze foto kon maken:




Oja, voor ik het vergeet: Henk, bedankt. Voor het vullen van toch zeker 100 zakjes met rijst. En bedankt, Lotte en Anna-Maria. Voor de hulp. En niet te vergeten, bedankt Mikodesign voor het achterlaten van de gouden tip in mijn reactiebox.

Over tot de orde.