Doorgaan naar hoofdcontent

Happy camper

Loïs heeft een nieuw woordje aan haar vocabulaire toegevoegd: tent.
Daar sliepen we namelijk in, afgelopen nacht, nadat we de leukste bruiloft sinds de onze hadden bijgewoond. Gisteren, 19 juni 2009, op een prachtige locatie (de tuin van zijn ouders) en in het bijzijn van hun schattige dreumes-dochtertje, gaven twee heel lieve mensen elkaar het jawoord.
Het was een geweldige dag vol romantiek en emotie en barokke weersomstandigheden (stormachtige stortregens en overweldigende zonneschijn wisselden elkaar af), we zagen een heleboel leuke en lieve vrienden van vroeger terug zodat het eigenlijk ook een soort reünie was en de catering werd verzorgd door -notabene- een beroemde operazangeres.

Maar het allerleukste was misschien nog wel het ontwaken vanmorgen. We waren de tent ingekropen in het pikkedonker, met een slapende Loïs, waardoor ze dus vanmorgen geen idee had waar ze zich bevond. Ze keek haar nog slaperige oogjes uit in de helverlichte koepel. "We zijn in een tent," zei ik. "Mooi hè?"
"Tent," zei ze. "Tent. Tent."



Bo en Merlijn waren er ook, hoor. Maar die sliepen in het ándere geleende tentje, 5 meter verderop. (!)