Doorgaan naar hoofdcontent

Koffie

De echt oplettende lezer zou aan mijn blogfrequentie mijn menstruatiecyclus kunnen aflezen.
Schrijf ik:
- regelmatig wat gezellige logjes: opbouw oestrogeen
- veel (3, 4 logjes per week): ovulatie en toename progesteron
- woestige, wrange of dramatische logjes: PMS
- een week lang niets: ongesteld.

Goed. Inmiddels borrelt het weer. Ik wil over vanalles tegelijk schrijven. Over Obama, die goddank won van die enge Romney (hoewel ik eigenlijk niet weet wat ik daar verder over zou kunnen schrijven want ik heb natuurlijk helemaal geen verstand van politiek) en over Tim Ribberink – u weet wel, de jongen van die rouwadvertentie. Ik vind daar een heleboel van namelijk. Maar omdat zowel pesten als zelfmoord nogal sterke gevoelens bij me boven brengt en ik niet weet hoe ik erover moet schrijven zonder superpersoonlijk te worden – en das persoonlijker dan wat ik met dit weblog voor ogen heb – zou ik alleen maar wat wouwelen over de verschrikkelijke opmaak van de advertentie (die foto! Dat lettertype! Mén!) en dat zou dan weer niet aardig zijn. (Hoewel, het kan onhandiger.)
De fantastische manier waarop de juf van Merlijn, naar aanleiding van het bericht, de impact van pesten inzichtelijk heeft gemaakt in de klas, bewaar ik liever voor mijn volgende onderwijscolumn.

Dus wou ik maar gaan vertellen over ons nieuwe espresso-apparaat.
Dat we trouwens al hebben sinds juli van dit jaar, maar waar ik nog iedere dag gelukkig van word. 

Maar ik heb ineens een beter idee!
Ik ga een filmpje maken, morgenochtend, waarin ik de werking demonstreer.
Een filmpje zegt namelijk meer dan duizend woorden.

Morgen.
Demonstreert Novy de Presso.
(O nee, vandaag! Want het is al morgen zie ik.)