| Bron: klik |
Maar vandaag sloeg echt alles!
Bo moest vanmiddag optreden met haar circusgroep bij het Sinterklaasfeest van RO/EZ, ergens op het industrieterrein. Maar precies tegelijkertijd moest Merlijn voor Sinterklaas saxofoon spelen, op de muziekschool!
En net terwijl ik aan het piekeren was over hoe ik een en ander straks moest gaan uitleggen aan kind nummer drie, stapte de Sint ook nog eens doodleuk háár balletles binnen.
Nouja!
Ik kan het allemaal maar nauwelijks handelen.
De stress, mensen. Het gedoe!
(Zo waren we gisteren toch bijna voor de tweede keer vergeten wat in die schoenen te doen! En er was nog wel zo mooi bij gezongen!)
De kinderen zelf hebben overigens nergens last van, die liggen lekker te slapen, als een Dieuwertje.
En dit stomme grapje maakte ik eigenlijk alleen maar om een bruggetje te maken naar een ander stom grapje: Sanne Walvis de Vries.
Ja, haha. Sanne Walvis de Vries. Dat schoot me gisteravond ineens te binnen, toen ik bijna in slaap viel. En ik was meteen weer klaarwakker; ik kwam niet meer bij van mijn eigen leukigheid. Het bed schudde ervan. Gelukkig lag mijn telefoon helemaal ver weg op de kast, anders had ik het nog onmiddellijk getwitterd ook. En vanmorgen vond ik het eigenlijk helemaal niet meer leuk, omdat
A. Sanne Wallis de Vries niet per se op een walvis lijkt,
B. De naamspeling waarschijnlijk al veel vaker is gemaakt (hoewel google zegt van niet) en
C. Sanne het zelf waarschijnlijk helemaal niet kan waarderen, om redenen van A en B.
Maar nou ontdekte ik dus net, dat ik het nú ineens wél weer leuk vind (vermoeiend mens, hoor, ik) en niet misstaan tussen Julio in z’n Regenjas, Nana Mascara, Barbara Drijfzand en Yolanthe Kabaal van Glasscherven. Helpt u me eens? Is het wat? Sanne Walvis de Vries?
Edit 1 december: Het is dat ik mezelf ten strengste heb verboden om blogposts achteraf te verwijderen (eens gezegd blijft gezegd!), anders had ik het in dit geval gedaan denk ik. Want pff, wat een non-verhaal. Wat een verspilling van internetruimte. Excuus.