Doorgaan naar hoofdcontent

Kick me when I’m down

Bron: klik
Wist u het al? Het is nationale ‘stamp Novy in de grond’ - week.
Geen idee wat er aan de hand is, maar ik werd wakker in een vreemde wereld.
Ik zit in een verkeerde dimensie. In een verkeerde vibe.
Het lijkt wel of ze daar boven, in de kosmos, de vaas met karma hebben laten vallen en alles maar wat lukraak hebben teruggepropt. Met alle gevolgen van dien.

Zo hoorde ik zondagavond bijvoorbeeld dat ik ‘ontslagen’ ben bij een magazine.
Een half jaar geleden al.
Maar dat wist ik dus nog niet.
Want niemand had de moeite genomen me daarvan op de hoogte te stellen.
Haha. (Ja, ik vond al wel dat ik wat weinig opdrachten van ze kreeg de laatste tijd, maar ik dacht: tsja, recessie hè. Zal wel heel slecht gaan met het tijdschrift.)
Haha.
Hahahaha.
Ik probeerde er krampachtig de humor van in te zien. Hahahahahaha. Hoe verschrikkelijk onbelángrijk ben je dan, als het nog teveel werk is om even in een mailtje te zetten dat men na vier jaar niet meer van je diensten gebruik wil maken omdat ze de eerste alinea van je laatste artikel (na meer dan vijftig prima artikelen) hadden moeten herschrijven en daar not amused over waren.
Hahaha. Haha.
Ja. Lachen man.
Maar intussen stroomden de tranen me over de wangen.
Want ik mag dan wel altijd doen alsof ik een olifantenhuid heb, ik ben maar een schaapje in wolfskleren. Als mensen oneerlijk of onterecht bot tegen me zijn, dan flikker ik zo om. Bam. Lig ik in mijn nette pak, diploma’s en mijn cheques op zak, mijn polis en mijn woordenschat. Wiehoei.

(En nu zit ik dus met alle macht te bedenken hoe ik bovenstaande zo kan draaien dat het tóch reclame wordt voor mijn tekstbureau. Ehm..... Haha.)



Gisteren kreeg ik potdorie wéér (en erger) te maken met niet-lieve mensen die niet-lieve dingen deden.
Is het een gevalletje: ‘When it rains, it pours’? Of ligt er een minder willekeurig patroon aan ten grondslag? Ik weet het even niet. Hoe dan ook, het is duidelijk ‘stamp Novy in de grond’ - week.
Dus als u ook even wil, grijp uw kans: ik ben een makkelijke prooi.

Maar volgende week niet meer hoor, dan ben ik weer van gewapend beton en zult u slechts uw tenen op me breken.