Na een vermoeiende week (met een tijdelijk invalide man - zenuw in de knel in onderrug - en heftige werkstress en rotweer) die resulteerde in een toestand van algehele instorting die zich uitte in een helse pijn in mijn maag die me twee dagen letterlijk dwong horizontaal te blijven, ben ik weer boven jan en is het hoog tijd om weer eens wat nieuws te etaleren in de etalage van mijn leven die mijn blog heet.
En dit, was een bijzonder slechte zin. Maar u heeft de informatie.
Wat is het warm hè.
En wat doe je als het warm is?
Ook al is het gewoon maandag?
Dan maak je aan het eind van de middag een pan pasta, verpakt hem in een handdoek, gooit hem achterin de auto samen met wat kinderen en zwembroeken en rij je naar de Hoornse Plas. Om te picknicken en te zwemmen. En kastelen te bouwen. En kikkers te zien. En een bloedzuiger, op het been van Bo. En meerkoetjes. (Of koevoeten, zoals ze heten sinds Merlijn uitriep: 'Kijk, daar! Een nest jonge koevoeten!', toen we in Meppel langs het water reden. Want in Meppel, daar waren we ook. Gisteren. Maar daarvoor mag u even hier klikken.)
Kijk, hier mochten alleen wij wandelen:
(Geen foto van de bloedzuiger, helaas. Ik moest het beest er metéén afhalen van Bo, ik mocht niet eens even eerst mijn iPhone halen. Tsk.)