Ik heb er een jaar over lopen zeuren, dus nu voel ik me een beetje verplicht u op de hoogte te stellen van het feit: ik heb hem. Mijn iPhone. Mijn allereerste (functionerende) iPhone. Als de laatste der Mohikanen, ik weet het, maar hee, ik heb dan wel meteen een G4.
Dat ik hem heb, trouwens, nu al, ging nog niet helemaal zonder slag of stoot.
‘Hoi!’ riep ik blij toen ik de V.odafonewinkel binnenkwam. ‘Ik kom mijn iPhone halen!’
‘Hoezo?’ vroeg de jongen in het rode sweatshirt achter de balie.
‘Nou,’ zei ik, ‘wat ik zeg. iPhone. Ophalen.’
‘Dat lijkt me niet,’ schokschouderde de jongen, ‘want er is geen iPhone binnengekomen. Sterker nog, ze zijn voorlopig niet leverbaar, dus dat duurt nog twee maanden. Wanneer gaat je abonnement in?’
‘Op 7 mei.’ Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken. ‘Maar maar,’ riep ik paniekerig, ‘ik was hier vorige week ook al tevergeefs en toen hebben jullie me belóófd dat ie er vandaag zou zijn.’
‘Ik heb niks beloofd,’ zei de jongen. ‘Dus je hoeft niet zo tegen mij tekeer te gaan.’
Nee. Dat was waar. Het was iemand anders.
Maar toen. Wat ie toen zei.
‘Je abonnement gaat pas in mei in, dus je hebt er toch nog niks aan.’
WTF! Héb er niks aan? Nee, ik zou er nog niet mee kunnen bellen, maar eindelijk zou ik weer een goede camera hebben, voor foto’s en filmpjes, eindelijk zou ik angry birds kunnen spelen, eindelijk weer buiten muziek luisteren, eindelijk zou ik kunnen pingen en whatsappen en facebooken op de wc...
Dus ik riep: ‘Ja hallo, mag ik misschien zélf uitmaken of ik er iets aan heb!?’
En toen gooide ik meteen alles maar voor zijn voeten. ‘Eerst zou ik mijn iPhone meteen mee kunnen krijgen, toen werd het een week later, toen nog een week later en nu zeg je dat ik hem pas over twee fokking maanden krijg?’ Verder riep ik dat ik alles wilde annuleren en dat ze me ook al zo’n dure verzekering hadden aangesmeerd die ik helemaal niet wou en ..en..
Gelukkig was er verder niemand in de winkel, want een beetje pathetisch zal het toch wel zijn geweest. (‘Ik vind jullie stom! riep ik namelijk ook nog. Misschien zelfs met overslaande stem.)
Nouja.
Omdat ik blijkbaar uitstraalde dat ik niet zonder meer zou afdruipen, begon de jongen in het rode sweatshirt toch maar wat in de computer te kijken. Op welke naam stond het contract eigenlijk?
Verstuurd vanaf mijn iPhone
‘Hoi!’ riep ik blij toen ik de V.odafonewinkel binnenkwam. ‘Ik kom mijn iPhone halen!’
‘Hoezo?’ vroeg de jongen in het rode sweatshirt achter de balie.
‘Nou,’ zei ik, ‘wat ik zeg. iPhone. Ophalen.’
‘Dat lijkt me niet,’ schokschouderde de jongen, ‘want er is geen iPhone binnengekomen. Sterker nog, ze zijn voorlopig niet leverbaar, dus dat duurt nog twee maanden. Wanneer gaat je abonnement in?’
‘Op 7 mei.’ Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken. ‘Maar maar,’ riep ik paniekerig, ‘ik was hier vorige week ook al tevergeefs en toen hebben jullie me belóófd dat ie er vandaag zou zijn.’
‘Ik heb niks beloofd,’ zei de jongen. ‘Dus je hoeft niet zo tegen mij tekeer te gaan.’
Nee. Dat was waar. Het was iemand anders.
Maar toen. Wat ie toen zei.
‘Je abonnement gaat pas in mei in, dus je hebt er toch nog niks aan.’
WTF! Héb er niks aan? Nee, ik zou er nog niet mee kunnen bellen, maar eindelijk zou ik weer een goede camera hebben, voor foto’s en filmpjes, eindelijk zou ik angry birds kunnen spelen, eindelijk weer buiten muziek luisteren, eindelijk zou ik kunnen pingen en whatsappen en facebooken op de wc...
Dus ik riep: ‘Ja hallo, mag ik misschien zélf uitmaken of ik er iets aan heb!?’
En toen gooide ik meteen alles maar voor zijn voeten. ‘Eerst zou ik mijn iPhone meteen mee kunnen krijgen, toen werd het een week later, toen nog een week later en nu zeg je dat ik hem pas over twee fokking maanden krijg?’ Verder riep ik dat ik alles wilde annuleren en dat ze me ook al zo’n dure verzekering hadden aangesmeerd die ik helemaal niet wou en ..en..
Gelukkig was er verder niemand in de winkel, want een beetje pathetisch zal het toch wel zijn geweest. (‘Ik vind jullie stom! riep ik namelijk ook nog. Misschien zelfs met overslaande stem.)
Nouja.
Omdat ik blijkbaar uitstraalde dat ik niet zonder meer zou afdruipen, begon de jongen in het rode sweatshirt toch maar wat in de computer te kijken. Op welke naam stond het contract eigenlijk?
'Momentje'.
En toen verdween hij door een deur. En bleef heel lang weg.
Ik ging maar wat verslagen op een krukje zitten, naast mijn volle boodschappentas, waar heel klassiek een prei uit stak. Ik was natuurlijk helemaal niet boos, nee, ik was teléurgesteld. Ik was al volvovrouw-af, en nu ging mijn iPhone ook nog eens niet door. Boehoe.
En toen kwam de jongen terug. Met een doosje in zijn handen.
Met een doosje in zijn handen.
En hij bromde de woorden: ‘Je hebt mazzel. Iemand heeft z’n iPhone niet opgehaald.’
Echt. Die zag ik dus niet aankomen.
Bedremmeld, maar tegelijkertijd van binnen juichend, liep ik mee naar de kassa waar ik vervolgens een beetje verlegen probeerde te giechelen en charmant te glimlachen. Ja. Omdat ik dus als de dood was dat hij ineens dat doosje weer zou oppakken, hè, en zou zeggen: ‘Maar. Helaas. Je krijgt hem niet. Want je bent veel te onaardig tegen me geweest.’
(Dat had ik wel gedaan, namelijk, in zijn positie. In elk geval als geintje. Ha-ha.)
Maar waah! Ik heb dus een iPhone.
Te danken aan mijn kraakheldere karma, denk ik.
En toen verdween hij door een deur. En bleef heel lang weg.
Ik ging maar wat verslagen op een krukje zitten, naast mijn volle boodschappentas, waar heel klassiek een prei uit stak. Ik was natuurlijk helemaal niet boos, nee, ik was teléurgesteld. Ik was al volvovrouw-af, en nu ging mijn iPhone ook nog eens niet door. Boehoe.
En toen kwam de jongen terug. Met een doosje in zijn handen.
Met een doosje in zijn handen.
En hij bromde de woorden: ‘Je hebt mazzel. Iemand heeft z’n iPhone niet opgehaald.’
Echt. Die zag ik dus niet aankomen.
Bedremmeld, maar tegelijkertijd van binnen juichend, liep ik mee naar de kassa waar ik vervolgens een beetje verlegen probeerde te giechelen en charmant te glimlachen. Ja. Omdat ik dus als de dood was dat hij ineens dat doosje weer zou oppakken, hè, en zou zeggen: ‘Maar. Helaas. Je krijgt hem niet. Want je bent veel te onaardig tegen me geweest.’
(Dat had ik wel gedaan, namelijk, in zijn positie. In elk geval als geintje. Ha-ha.)
Maar waah! Ik heb dus een iPhone.
Te danken aan mijn kraakheldere karma, denk ik.
Verstuurd vanaf mijn iPhone