Druk

Misschien is het u opgevallen, misschien niet, maar het wil niet zo loggen hier.
Nee.
Ik weet het ook niet zo goed.
Het is niet dat er niets gebeurt.
Er gebeurt best wel wat.
Ik kreeg een cadeautje van haar.
En een kaartje van haar.
En verder gebeurt er nog een heleboel. Dagelijks gedoe.

Ik heb het druk, mensen. Met werk. En met Loïs. Met werk en met kinderen die naar school moeten. Met werk en met kinderen die thuiskomen met vriendjes en verhalen en tassen vol tekeningen en oorpijn. Met werk. Met Loïs. En met Loïs. En met werk en deadlines en kinderen die willen eten en drinken, die schone kleren willen en naar circus en zwemles gebracht worden en naar feestjes (mét een cadeautje voor de jarige). Met Loïs en met werk. En vooral met de combinatie van al die dingen. En met verlangen naar de lente, daar heb ik het ook heel druk mee.

Ik had vandaag eigenlijk een verhaaltje willen schrijven met de titel:
'Huishouden in de marge.'
Maar ja, het wil niet zo loggen momenteel.
Dus dat houdt u nog tegoed.

U zult het even moeten doen met wat ik me vandaag ineens realiseerde, namelijk dat Paranoid Android van Radiohead echt het mooiste nummer is van de de jaren 90.
(Het zou zo leuk zijn als ik dit soort dingen eens kon onthouden. Om op de juiste momenten uit mijn mouw te kunnen schudden. Maar je zult zien, tegen de tijd dat het 90’s request is, dan brabbel ik weer iets over U2, of the Chili Peppers of Pearl Jam. Ook leuk, maar niet als dit.)
Kijkt en luistert. Misschien dat u het filmpje snapt.

Oh. Kan niet embedden. Nou klik dan maar.