Ik geef even een beeldverslag van het rondje over de kermis dat we gistermiddag maakten.
Niet zozeer voor mij het hoogtepunt van het weekend (want dat was namelijk met afstand de voorstelling Medea in de Schouwburg. Ik heb echt tranen met tuiten gehuild - sorry, ja dat was ik - want wat was het prachtig..... en afschuwelijk. En prachtig. En afschuwelijk. En wat is Malou Gorter een WAANZINNIG goede actrice) maar wel voor de kinderen en dan met name voor Bo, die dit jaar ineens overal in bleek te mogen (want groter dan 1.40 m) en van de weeromstuit muteerde in een onvervalste 'thrill-seeker' die vermoedelijk voor haar twaalfde gaat aankondigen dat ze wil bungeejumpen.
Niet zozeer voor mij het hoogtepunt van het weekend (want dat was namelijk met afstand de voorstelling Medea in de Schouwburg. Ik heb echt tranen met tuiten gehuild - sorry, ja dat was ik - want wat was het prachtig..... en afschuwelijk. En prachtig. En afschuwelijk. En wat is Malou Gorter een WAANZINNIG goede actrice) maar wel voor de kinderen en dan met name voor Bo, die dit jaar ineens overal in bleek te mogen (want groter dan 1.40 m) en van de weeromstuit muteerde in een onvervalste 'thrill-seeker' die vermoedelijk voor haar twaalfde gaat aankondigen dat ze wil bungeejumpen.
Mijn arme, arme moederhart.
Oja. Het is dat het nogal lastig is om een foto te maken van je eigen rug, anders had ik u mijn prachtige blauwe plek kunnen laten zien; het resultaat van een slinkse samenwerking tussen de G-krachten die mijn lichaam teisterden in de Breakdance en het sluitinkje van mijn bh.