Mocht u het gevoel hebben dat u me mist, dat kan kloppen.
Ik ben namelijk een beetje ondergedoken.
Op Noorderzon.
Voor degenen onder u die het niet kennen, Noorderzon is een 10 dagen durend theaterfestival in het Noorderplantsoen in Groningen.
Kent u de Parade? Nou, zoiets is het, maar dan leuker. Denk ik. Zegt men. Ik weet het eigenlijk niet, maar het kan bijna niet anders.
Vandaag kopte het regionale huis–aan-huisblad over Noorderzon: ‘Elke dag weekend’.
Dat vat het wel zo’n beetje samen, ja.
We gaan er naartoe of we zijn er net geweest. We eten er, we drinken er, we kijken naar voorstellingen, we zien al onze vrienden en buren en vage kennissen, we kletsen, we hangen rond. En dat we tussendoor gewoon moeten werken en naar school gaan (het gevolg van de vroege vakantieshift van Noord-Nederland) is slechts een detail.
Wat Noorderzon is voor Groningen is wat Oerol is voor Terschelling. Misschien zelfs beter gezegd: wat carnaval is voor beneden de rivieren. Tenminste, wat het sociale aspect betreft. Daarmee houdt de vergelijking wel weer op ook, want je hoeft je voor Noorderzon goddank niet te verkleden, en ook is het niet heul hip om heul dronken te worden. (Ben ik nu te kort door de bocht over carnaval? Zo ja, no offence; ik heb er duidelijk geen verstand van.)
Wat een leuke bijkomstigheid is en wat het waarschijnlijk voor ons extra leuk maakt: wij wónen praktisch op Noorderzon. Als we ons huis uitstappen zijn we er al zo’n beetje. Ook als we thuisblijven eigenlijk: zonder het raam open te hoeven zetten dringt het kabaal hier met gemak binnen. Momenteel zing ik mee met de band die speelt. Bij wijze van spreken, want ik ken het nummer helemaal niet, maar u begrijpt wat ik bedoel.
Het is écht luid: de kinderen liggen te trillen in hun bedjes. En slapen intussen overigens als rozen: het resultaat van ons enhousiaste relaas dat je echt het allerlekkerst kunt inslapen met muziek en het geluid van blije mensen.
(Zo liggen onze buurkinderen al de hele week wakker: het ligt er dus echt maar net aan hoe je het brengt.)
Goed. Nu even tossen met Henk, om wie nog even mag gaan.
Na zondag meer.
Ik ben namelijk een beetje ondergedoken.
Op Noorderzon.
Voor degenen onder u die het niet kennen, Noorderzon is een 10 dagen durend theaterfestival in het Noorderplantsoen in Groningen.
Kent u de Parade? Nou, zoiets is het, maar dan leuker. Denk ik. Zegt men. Ik weet het eigenlijk niet, maar het kan bijna niet anders.
Vandaag kopte het regionale huis–aan-huisblad over Noorderzon: ‘Elke dag weekend’.
Dat vat het wel zo’n beetje samen, ja.
We gaan er naartoe of we zijn er net geweest. We eten er, we drinken er, we kijken naar voorstellingen, we zien al onze vrienden en buren en vage kennissen, we kletsen, we hangen rond. En dat we tussendoor gewoon moeten werken en naar school gaan (het gevolg van de vroege vakantieshift van Noord-Nederland) is slechts een detail.
Wat Noorderzon is voor Groningen is wat Oerol is voor Terschelling. Misschien zelfs beter gezegd: wat carnaval is voor beneden de rivieren. Tenminste, wat het sociale aspect betreft. Daarmee houdt de vergelijking wel weer op ook, want je hoeft je voor Noorderzon goddank niet te verkleden, en ook is het niet heul hip om heul dronken te worden. (Ben ik nu te kort door de bocht over carnaval? Zo ja, no offence; ik heb er duidelijk geen verstand van.)
Wat een leuke bijkomstigheid is en wat het waarschijnlijk voor ons extra leuk maakt: wij wónen praktisch op Noorderzon. Als we ons huis uitstappen zijn we er al zo’n beetje. Ook als we thuisblijven eigenlijk: zonder het raam open te hoeven zetten dringt het kabaal hier met gemak binnen. Momenteel zing ik mee met de band die speelt. Bij wijze van spreken, want ik ken het nummer helemaal niet, maar u begrijpt wat ik bedoel.
Het is écht luid: de kinderen liggen te trillen in hun bedjes. En slapen intussen overigens als rozen: het resultaat van ons enhousiaste relaas dat je echt het allerlekkerst kunt inslapen met muziek en het geluid van blije mensen.
(Zo liggen onze buurkinderen al de hele week wakker: het ligt er dus echt maar net aan hoe je het brengt.)
Goed. Nu even tossen met Henk, om wie nog even mag gaan.
Na zondag meer.