Toen ik vanmorgen de supermarkt uitstapte kwam er een nogal verwilderd type op me af.
"Jij!" riep hij met schorre stem, zijn priemende vinger angstvallig dicht bij mijn gezicht. "Het homohuwelijk, dat ben jij!"
"Het homohuwelijk? Ben ik?" herhaalde ik enigszins verschrikt, me afvragend of hij dit eventueel als compliment bedoeld had kunnen hebben.
"Ja! Het homohuwelijk! Een wáárdeloos, wáárdelóós homohuwelijk!"
Ah, zo.
Nouja, er zijn ergere dingen om voor uitgemaakt te worden, nietwaar?
"Jij!" riep hij met schorre stem, zijn priemende vinger angstvallig dicht bij mijn gezicht. "Het homohuwelijk, dat ben jij!"
"Het homohuwelijk? Ben ik?" herhaalde ik enigszins verschrikt, me afvragend of hij dit eventueel als compliment bedoeld had kunnen hebben.
"Ja! Het homohuwelijk! Een wáárdeloos, wáárdelóós homohuwelijk!"
Ah, zo.
Nouja, er zijn ergere dingen om voor uitgemaakt te worden, nietwaar?