Kijk, dit is het kozijn van onze voordeur.
We hebben twee bellen. Een klingelbel, waar je je totaal van naar de kloten schrikt als je toevallig in het halletje staat (weet ik inmiddels uit ervaring), en een drukbel, die een vreemd geluid maakt, dat ik nog steeds in eerste instantie niet kan thuisbrengen.
Het is even wennen; in ons vorige huis hadden we een bel die zo zacht was dat we hem nauwelijks hoorden – in de woonkamer al helemaal niet. (Wat best lekker rustig was, realiseren we ons nu.)
En dat ik nu ineens twéé nieuwe geluiden tegelijk moet adapteren helpt ook niet echt.
Jaja, het is vreselijk allemaal.
Haha.
Nee.
Waar ik het eigenlijk over wilde hebben, is het naambordje, dat tussen de twee bellen in hangt.
Oosterhout.
Zo heten wij niet, het is de naam van de vorige bewoner.
De eerste dag dat we hier woonden heb ik geprobeerd het bordje los te schroeven, zonder resultaat. De schroefjes zitten volledig vastgeroest. Misschien dat het zal lukken met een of ander roest-oplosmiddel, maar pff wat een gedoe. Of ik zou met grof geweld kunnen proberen het bordje eraf te roppen, met behulp van een plamuurmes ofzo, maar dat is ook zo wat.
En bovendien: wat dan?
Moet er dan een nieuw bordje op?
Ze zijn allemaal even vreselijk, zag ik, toen ik stiekem even ging kijken op www.naambordjes.nl. Of je nou kiest voor landelijk, klassiek, industrieel of modern, voor metaal, hout of plexiglas.
En moeten we dan heel hip Henk, Yvon, Bo, Merlijn en Loïs doen? Of alleen onze achternaam? Met familie ervoor? Haha.
We kunnen ook iets joligs doen als Hier wonen wij. Of Wacht u voor de hond.
U begrijpt het al, daar komen we voorlopig niet uit.
Momenteel gaan we dus door het leven als 'de Oosterhoutjes'.
(Er zijn al zeker zeventien mensen binnengekomen die geestig riepen: ‘Woont hier de familie Oosterhout?’ Dat krijg je. En wij elke keer weer beleefd lachen.)
Ik denk dat we het voorlopig maar zo laten.
Ik wou tenslotte altijd al een alias.
En als u me nu wilt excuseren, ik duik nog even in de reissectie van het internet.
Eens kijken of we kunnen besluiten waar de Oosterhoutjes naar toe gaan in de zomervakantie.