Het zal u wellicht niet verbazen, maar ik heb twee linkerhanden als het aankomt op (eh..ik weet niet eens het gangbare woord ervoor).... handwerk. Handvaardigheid. Knutselen, frøbelen, creatief met textiel, met naald en draad. Ik kan u verzekeren dat u hier op dit blog nooit een rieten beertje zelfgemaakt rokje zult aantreffen. Ik brei niet, maak geen tassen van vilt, ik versier geen lampenkappen en rijg geen sieraden. Ik knutsel ook nooit met mijn kinderen. Nooit. (Ik ben echt gruwelijk blij dat ze op school zitten en daar af en toe mogen knoeien met klei en lijm.) Nee, ik moet binnenkort sinterklaascadeautjes inpakken, dat is al genoeg knutselen voor mij. Dan heb ik wel weer voor een jaar genoeg geknutseld. Ik zeg schaar, plakband, ril.
En nou vindt u dat misschien sneu of jammer voor me, of vindt u dat ik heel wat mis, maar ik voel me er prima bij en het heeft ook zo z'n voordeel; ik loop nooit het risico door iemand crea-bea te worden genoemd. (Wat toch wel heel erg moet zijn.)
Bovendien weet ik mij in mijn omgeving omringd door de meest kunstzinnige mensen, die mijn ouderlijke taak in deze regelmatig met plezier van mij overnemen.
Kijk, dit is Oelewoele.
Bo tekende hem. En vandaag maakte ze hem levensecht, met een vriendje en zijn wonderbaarlijk artistieke moeder.
