Edit. Dit is gewoon mijn driehonderdste blogpost!Zo, daar was ik weer eens.
U dacht waarschijnlijk: die Novy die heeft de laatste tijd weinig te melden, haar leven moet zeker zo'n beetje stilstaan. Nou niets is minder waar hoor; ik heb van alles beleefd en gedaan en bedacht, het is allemaal alleen niet zo ehm.... logworthy.
Lees maar. Vrijdag zouden we (uit nostalgie) gaan monopoliën met vrienden maar dronken in plaats daarvan een 3 liter fles wijn leeg. Een dubbele magnum (of in champagneterminologie een Jéroboam), vier flessen dus in één grote fles. (Die verder niet heel makkelijk te hanteren was ofzo.) Zaterdag deden we ook van alles en aten we mosselen en gisteren waren we op kraambezoek in Culemborg. Waar we een wandeling maakten langs de Lek en door het (onverwacht leuke) stadje en zomaar een oude bekende tegenkwamen (wat nee echt zó toevallig was) en waar we natuurlijk te lang bleven. Op de terugweg reden we vervolgens met drie hongerige kinderen achterin al twijfelend en kibbelend wel 5 MacDonalden voorbij, om pas in Zwolle onze kans te grijpen toen Loïs al in slaap was gevallen. En omdat we haar niet wakker wilden maken gingen we door de macdrive en aten onze burgers op de parkeerplaats.
U moet inmiddels zeer geboeid zijn, dat kan niet missen.
Ik kan nog wel proberen een leuk verhaal te vertellen over hoe ik vanmorgen de vaatwasser uitpakte en alles met de hand opnieuw ging afwassen omdat er blijkbaar een vol schaaltje pesto in de machine was gezet en het filter blijkbaar verstopt zat, maar dat wordt 'm ook niet, vrees ik. Hoewel het wel een schouderklopje verdient hoe ik niet aan mijn opwelling (gewoon nog een keer aanzetten dat ding) toegaf omdat ik me realiseerde dat de zowat ingebrande pesto daar niet echt van onder de indruk zou zijn.
Anders nog wat? Oja, ik stuurde vandaag een betalingsherinnering naar een klant, dacht na over een heel leuk nieuw projectje waar ik lekker nog niets over zeg, maakte een begin met een folder in opdracht van de BartdeGraaff-foundation, had een oudergesprekje op school, hielp Bo met haar spreekbeurt over chocola en bracht haar naar het circus.
Waar mij een meest debiele vraag werd gesteld.
Waarop ik zo mogelijk nog debieler reageerde.
Ja.
Hooggeëerd publiek, vanaf volgende week ben ik circusinstructeur.
In de dinsdaggroep. (Of circusinstructeurassistent, eigenlijk, maar dat klinkt meteen zo'n stuk minder avontuurlijk.)
Láters.