Terwijl het zuiden van Nederland carnaval schijnt te vieren maakten wij vandaag weer eens een ouderwets gezinstripje (iets dat we soms gewoon een hele tijd vergeten, door alle drukte van werk, speelafspraken; overvolle weekenden met van alles). We reden over het Hogeland (waar ik als import-Groninger steeds meer van ga houden), door het prachtig mooie weer (we zagen weer alle te koop staande boerderijtjes) naar Pieterburen, naar de Zeehondencrèche. Want Loïs wou zeehondjes zien.
Foto's.
Oja. En morgenochtend gaan we weer naar het ziekenhuis: ik kreeg een telefoontje waarin werd meegedeeld dat bij nadere inspectie van de foto's, de pols van Bo toch een scheurtje bleek te vertonen.
Oja. En morgenochtend gaan we weer naar het ziekenhuis: ik kreeg een telefoontje waarin werd meegedeeld dat bij nadere inspectie van de foto's, de pols van Bo toch een scheurtje bleek te vertonen.
Hum.