NOVY

Ik denk ik kom nog even afscheid nemen. De bolderkar staat ingepakt, morgen nog even wat (regen) kleding in een koffer mikken en dan gaan we. Off to Fleeland. En verder kom ik nog even wat mijmeren over mijn oudste dochter. Die ineens zo..... gróót wordt. Mooi is dat, om te zien. En ook een beetje griezelig. Zo merk je dat je kinderen opgroeien; ze worden steeds minder van jou en steeds  meer van zichzelf.  O, meisje.

Bijna al mijn en onze vrienden zijn artiest (beeldend kunstenaar,  toneelspeler,  cabaretier,  muzikant) of hebben op zijn minst een creatief beroep. Dat is een enorme rijkdom, mag ik wel zeggen.  En ik vraag me regelmatig af - maar waarschijnlijk vindt u dat stom - waaraan ik het heb verdiend, met mijn eigen gebrek aan scheppende creativiteit. ( Maar Novy, jij schrijft toch? O ja. Dat is zo. Maar dat vind ik blijkbaar een minder artistieke kunstvorm. Ik beschouw mezelf niet als kunstenaar; ik heb bovendien, buiten mijn blog  - dat u natuurlijk gaarne als kunst mag beschouwen - nog nooit een echt kunstwerk ( lees: boek ) afgeleverd en een kunstenaar bestaat toch bij gratie van zijn werk.)  Goed. Maakt ook niet uit.  Blijkbaar hou ik gewoon van kunstenaars. En zij van mij. Maar heel soms hè, dan begint er ineens iets te kriebelen. Dan wil ik ineens iets maken. Voor iemand. En dat is dus echt maar heel zelden, hoor.  Zo eens in de twee ja...

Omdat ik me een soort van lamlendig voel (ik word toch niet ziek?) en zin had om iets volkomen nutteloos te doen, stortte ik me op een spelletje dat ik vroeger met mijn vader in de auto speelde. Het spel - misschien kent u het - heet: bedenk een zin waarin een Nederlandse plaatsnaam zit verborgen . Zo krijg je dan bijvoorbeeld: Ik schaak waardeloos, maar u moet weten dat ik nog Rotterdam. (Of, in diezelfde lijn: Ik schaak liever met nonnen dan dat ik met Monni(c)kendam. Of: Ik stel voor dat ik je eerst maar eens Leerdam-men.) Zinnen met gebruikmaking van plaatsnamen als Leiden, Goor, Putten, Woerden en Weert zijn toegestaan, maar leveren nauwelijks schoonheidspunten op, evenals zinnen met simpele samentrekkingen als vergAssen, vermOmmen en zwEmmen. Nee, dan: Als ik die berichten in de krant lees, reken maar dat ik dan hamster, dame! Maak maar een afspraak met het UMC, daar kunt u t(e)recht. Brengt u hem snel zijn avondmaal, dat is heer Hugo waard. U mag dan de edelen oplich...

Ik dacht ik schud even de foto's van de afgelopen weken van mijn telefoon. Dan hebben we dat ook maar weer gehad. En nu op naar de vakantie! We dronken Mojito's. Bo een Bojito. Als je papa naar Pinkpop is geweest krijg jij een hoedje. Bo schilderde de zomer van 2012. Live Angry Birds spelen op het schoolfeest. Thema: Zomercarnaval. En zo is het ook. Dagblauwoog. Jarig. Fantastische foto in de krant. Hoe de fotograaf heet weet ik niet meer.

Bron: Klik Toen ik op een dag zat was van de toenemende agressie, intolerantie en onaardigheid buiten op straat, dacht ik ‘maak de wereld mooier, begin bij jezelf’ en startte een viooltjesoffensief.  Ik stop tegenwoordig voor ieder zebrapad, ook als dat nog niet per se hoeft.  Ik laat mensen met minder boodschappen voorgaan bij de kassa. Ik glimlach . Ik zeg: ‘Geeft niks hoor!’ als iemand me van de sokken rijdt. Ik ben vriendelijk, hoffelijk, eerlijk en vergevingsgezind. En dat werkt hoor, absoluut. Hoewel het me per saldo nog niet zoveel heeft opgeleverd. Want terwijl ik in mijn pogingen 'een beter mens' te zijn steeds meer vooruit kwam, ging het bergafwaarts met mijn verdraagzaamheid.  Ik heb een negatieve correlatie ontdekt tussen 'een beter mens' willen zijn en de verdraagzaamheid jegens mensen die onbeschoft, ongeïnteresseerd, vervelend en egoïstisch zijn, hun macht misbruiken of onnodig moeilijk doen - alleen omdat het kan. Sinds ik een beter mens...

Negen is hij. Onze stoere saxofonist, die vandaag zijn eerste voorstelling gaf op de muziekschool. Om vijf uur; op hetzelfde tijdstip als waarop het eerste schoolfeest van Loïs begon. Gelukkig heeft Loïs een grote zus, die haar het eerste uur wilde chaperonneren op het feest, terwijl Henk en ik het optreden van ons jarige jongetje bijwoonden. De straatmuzikant in de voorstelling (Ondertussen: hamster op Beestenfeest) Ik las net nog even terug, het verhaal over zijn geboorte, dat ik vorig jaar op zijn verjaardag schreef. Pff, zitten we er nu toch een stuk relaxter bij. (Het was trouwens wel een stuk warmer, negen jaar geleden)

Ik weet al vijftien jaar dat ik overgevoelig ben voor de smaakversterker E621 . Als ik paprikachips heb gegeten, of soep uit een pakje, dan krijg ik buikpijn. Maar ach, met een beetje buikpijn zo nu en dan valt te leven, en ik deed aldus (hoewel ik nooit veel uit zakjes en pakjes kook) niet erg mijn best om de kunstmatige toevoeging te vermijden. Maar toen kwam dus dat gedoe met die jeuk. Weet u nog? En ik moest denken aan een kennis, die ik een paar maanden daarvoor had horen zeggen dat ze zo’n jeuk had, en dat gebleken was dat ze allergisch was voor glutamaat, E621. (Waarop ik zei: ‘Oh, daar krijg ik altijd buikijn van.’) Ik dacht: baat het niet dan schaadt het niet ik kan het altijd eens proberen. En ik schrapte alle levensmiddelen met de toevoeging E621 uit mijn dieet. En ja hoor, de jeuk ging over.    Braaf bleef ik alle producten voor aanschaf controleren, maar inmiddels was de jeuk-episode alweer zo’n tijd geleden dat ik stiekem was gaan denken dat het waarsch...

Terwijl zo’n beetje mijn hele twitter-timeline gevuld is met hoop-a-holics , heb ik een heel andere verslaving.  (Oh.  Ja, misschien is u dat vooralsnog ontgaan, maar het is een ware rage: hoelahoepen, om een slankere taille te krijgen. Dat schijnt namelijk enorm goed te werken. En als uw interesse gewekt is: hier kunt u ze bestellen.  Ik ga dat niet doen, want ik hou helemaal niet van hoelahoepen. Vroeger al niet. En blijkbaar is mijn innerlijke roep om een slankere taille niet zo sterk. Bovendien, ik zei het al, heb ik een andere hobby tegenwoordig.) Slacklining. Kijk, dat gaat ongeveer zo: Ik bestelde een 'slackline' bij een webshop . Leek me leuk voor Bo. Maar wat bleek? Ík vind het vooral leuk. Het is wonderbaarlijk hoe snel je je lichaam dingen kunt leren! Toen ik de eerste keer probeerde op de strakgespannen band te stappen, leek het onmogelijk. No way , dat ik daar ooit op kon staan! Zodra je je voet op de lijn zet gaat ie namelijk enorm heen en weer...