Taalnazi’s(?) zijn de beste mensen op deze aardbol las ik
laatst op Facebook, dus ik zou mezelf verloochenen als ik niet even zou reageren op de
uitslag die vandaag bekend werd gemaakt, van een onderzoek naar welk woord wij Nederlanders
het afgelopen jaar het irritantst vonden.
Op nummer 1 is geëindigd: me.
En dat vind ik dus raar.
Want ‘me’ is een prima woord.
Niks mis mee.
Maar – aha!– het gaat hier om ‘me’ als bezittelijk
voornaamwoord.
(Me moeder, me huiswerk, me nieuwe schoenen.)
Ja, dat is inderdaad VERROTTE IRRITANT, ja!
Maar ik vind dus, want ik ben nou eenmaal een zeur, dat ‘me’ heus een
terechte winnaar is, maar dan wel in een andere categorie: 'Woorden die ergerlijk verkeerd worden toegepast.' (Of zoiets.)
Daar zou het echt op 1 mogen staan:‘me' waar men eigenlijk 'mijn' bedoelt.
En dan op 2 bijvoorbeeld: 'onnavolgbaar' in de betekenis van 'niet te snappen/volgen'.
En 'gelijk', als je 'meteen' wilt zeggen, op 3.
Op 4: 'stukje, als het gebruikt wordt voor immateriële zaken zoals erkenning, zelfvertrouwen, mededogen, introspectie of rouwverwerking'.
Op 5: 'Bedoeling' waar men 'bedoening' bedoelt.
En op 6 (dank, Katja, die was ik vergeten!): 'is', in plaats van 'eens'. ('Help is een handje!')
Op 5: 'Bedoeling' waar men 'bedoening' bedoelt.
En op 6 (dank, Katja, die was ik vergeten!): 'is', in plaats van 'eens'. ('Help is een handje!')
Van mij had papadag mogen winnen. Want dat moeten we niet
meer willen met z’n allen.
Ik weet trouwens ook al een kanshebber voor volgend jaar:
Game changer.
Onthoud wat ik zeg!
Misschien dat u het nog niet eens (zo vaak) gehoord heeft, maar
geloof me: volgend jaar zijn we er allemaal zat van.
(En jaja, het zijn twee woorden, maar de regels van het spel
zijn hartstikke soepel heb ik vandaag geleerd; diervriendelijk vlees, dat zijn
ook twee woorden. (Diervriendelijk vlees!?) En anders schrijf ik het wel aan
elkaar: Gamechanger. Wat kan het schelen.)
Maar nu toch nog even dit.
Eigenlijk hè, als we consequent zouden zijn, dan zou – net
als ‘me’– ook het woordje ‘je’ als bezittelijk voornaamwoord verboden moeten
worden.
Want dat is precies hetzelfde!
Dat moet op een bepaald moment in de geschiedenis ook gebeurd zijn: dat sommige mensen ineens ‘je moeder’ en ‘doe je jas aan’ gingen
zeggen, in plaats van 'jouw moeder' en 'jouw' jas.
En irritant dat dat was! Voor die ene helft van onze
voorouders van een generatie of vier, vijf geleden!
Disclaimer:
Ik ben een taalnazi van niks. Because I don't really care.
Het is in feite taalpurisme tegen wil en dank; het strookt helemaal niet met mijn anarchistische inslag. Het gaat zoals het gaat, namelijk.
Zoals ik jaren geleden al eens schreef, in een column over dit onderwerp:
"...... Taal is een organisch ding, immers. Taal ontwikkelt zich voortdurend, onder aanvoering van de gesproken variant. En dat is maar goed ook, het zou gek zijn als we nog steeds Neerlandsch zouden spreecken. Zo bekeken is het dus eigenlijk heel onnatuurlijk, en ijdel bovendien, om zo’n taal op een bepaald moment tot stilstand te dwingen en te vangen in een ‘Grammatica’ en een boekje met een groen kaftje en daaraan vervolgens te ontlenen hoe het hoort. Boehoe! De taalpurist in mij en de realist voeren een bittere strijd."
Disclaimer:
Ik ben een taalnazi van niks. Because I don't really care.
Het is in feite taalpurisme tegen wil en dank; het strookt helemaal niet met mijn anarchistische inslag. Het gaat zoals het gaat, namelijk.
Zoals ik jaren geleden al eens schreef, in een column over dit onderwerp:
"...... Taal is een organisch ding, immers. Taal ontwikkelt zich voortdurend, onder aanvoering van de gesproken variant. En dat is maar goed ook, het zou gek zijn als we nog steeds Neerlandsch zouden spreecken. Zo bekeken is het dus eigenlijk heel onnatuurlijk, en ijdel bovendien, om zo’n taal op een bepaald moment tot stilstand te dwingen en te vangen in een ‘Grammatica’ en een boekje met een groen kaftje en daaraan vervolgens te ontlenen hoe het hoort. Boehoe! De taalpurist in mij en de realist voeren een bittere strijd."