Ik betrap me erop dat ik de ontwikkeling van de mensheid meestal als een vaststaand gegeven zie. Dat ik denk dat waar we nu staan, een logisch gevolg is van de evolutie. Men neme een oerknal, een aarde, een kosmos en er ontstaat leven: planten, dieren en mensen. Steeds meer mensen. Ze ontwikkelen zich volgens een bepaald patroon met als resultaat: het nu. We gingen (grofweg) van de bronstijd via de middeleeuwen, de renaissance en de industriële revolutie, naar de huidige tijd: de gecomputeriseerde netwerksamenleving. Onvermijdelijk. Maar is dat eigenlijk niet een naïeve redenatie? Omdat het nou eenmaal zo gegaan is, had het niet anders kunnen gaan. Ligt het lot van de wereld vast? Of hadden we misschien, als iemand op een bepaald moment een ander plannetje had bedacht, in een heel andere wereld geleefd? Wat is ontwikkeling? Mensen bedenken iets. En als het iets goeds is (in de zin van ‘handig’; we hebben er iets aan) dan raakt het geïntegreerd in het leven en...