NOVY

Zucht. Mixed emotions.

Dus. Eindelijk, ein-de-lijk wordt het dan een keer lente (vanaf zondag: de dag dat ik naar de tropen vlieg. Haha. Maar daar ga ik niet moeilijk over doen, hoor, want ik gun u allemaal natuurlijk ook lekker weer) en dan verschijnt vandaag ineens doodleuk het nieuws – misschien heeft u het ook gelezen – dat Sinterklaas dit jaar in Groningen aankomt! Joh! Buiten dat we dit helemaal niet willen horen in april (ik spreek even voor mezelf, maar ik kan me zo voorstellen dat niemand momenteel per se op pepernoten en paardevoetjes op het dak zit te wachten) is het gewoon eigenlijk heel raar nieuws. Want HOE hadden ze dit precies gedacht? Ik bedoel: leg dit maar weer eens uit aan je kind(eren)! Moeder: ‘Kinderen, wat leuk hè, Sinterklaas komt dit jaar aan in Groningen!’ Kinderen: ‘Huh? Sinterklaas komt toch ieder jaar aan in Groningen?’ Moeder: ‘Ja, natuurlijk ( want wat stonden we daar anders te doen, de afgelopen tien jaar op zo'n middag in november, blauwbekkend op de kade? ...

Kijk, ik vónd het al eng. Zo ver weg. Naar de andere kant van de wereld, in mijn eentje. En het risico waaraan ik mijn gezinsleven bloot stel! Wat als mijn vliegtuig neerstort? Maar goed, daar was ik al zo’n beetje doorheen. (Het schijnt dat het risico om neer te storten met een vliegtuig vrij klein is.) Maar sinds afgelopen woensdagavond ben ik weer volop in paniek. Sinds ene van de pot gerukte Noord-Koreaan loopt te verkondigen dat hij met kernbommen gaat gooien. Ik kan dat risico niet plaatsen. Ik kan er geen kansberekening op loslaten. Een vriend die ik verstandig acht, smste me: Het risico dat Noord-Korea een bom gaat gooien op Hawaii is groter dan de kans dat je vliegtuig neerstort, maar nog steeds best klein . Ah. Okee. Dat is….nja. Ik weet niet. Ik ben best geneigd (dat is immers in mijn voordeel) te denken dat het heus wel los zal lopen. Maar toch word ik een beetje moe van mensen die zeggen: ‘Aah joh, een mens lijdt het meest aan het lijden dat hij vreest.’ ...

Het ging eigenlijk best goed. Tot ik gisteravond naar bed wilde gaan en nog even de reacties op mijn blog las. Huh? Dacht ik. Wat is dit nou weer voor misselijke 3 april grap? Aanval? Korea? Ik wist namelijk van niks. En ik lees toch heus de krant, mensen. En ik lees nu.nl. Maar nergens had ik iets zien staan over een voorgenomen aanval op Hawaii. Echt niet! Ik ging natuurlijk onmiddellijk googlen en ja hoor: er is wel degelijk van alles aan de hand! Sterker nog: de Amerikaanse kranten staan er bol van! Noord Korea dreigt met een nucleaire aanval op Guam en Hawa ii. ( filmpje ) De VS heeft inmiddels een geavanceerd raketafweersysteem opgebouwd op Guam. Kim Jong-oen: Gelukkig is ie al 29! WTF!? en: OMG! Waarom nou net nu? (Want ja, net als Jacq, dacht ik in eerste instantie uitsluitend aan mijzelf. En in tweede instantie natuurlijk aan mijn zusje en haar gezin. En in derde instantie aan alle andere mensen op Hawaii. En in vierde instantie aan sushi. ) Ik pr...

Ik weet nog dat ik schreef: 'Nog 45 dagen tot Hawaii'. Haha, dat was gisteren. De tijd vliegt mensen, ik vlieg met een rotgang richting vliegtuig. En dan vlieg ik verder, naar Amérika!  En dan nog een heel eind verder over die flikkerse oceaan en dan hoppa naar beneden, om te landen op een vulkaan. Holadiee!  Aloha! In het kader van de voorpret laat ik even wat plaatjes zien. Vindt u vast leuk. (Haha: ik háát mooie plaatjes van de tropische bestemmingen van anderen...) Kijk, hier ga ik 'wonen': En dit zijn de dichtstbijzijnde stranden: En, oja, in dit hotel breng ik de eerste nachten door: Nou, dat dus.