Stokken en stenen, hoofdluis, kapotte fietssloten, alles wordt ons huis binnengesleept door onze zoon. Zal een jongensdingetje zijn.
Soms zitten er vreemde voorwerpen bij. Vandaag kwam hij de school uit, rende over het plein naar me toe en riep: ‘Mam, kijk eens wat ik heb gekregen van D!’
En hij liet me een reageerbuisje zien.
Met een oranje dopje.
En onderin wat doorzichtig spul.
Hm.
‘Wat ís het?’ vroeg ik geïnteresseerd en wisselde een betekenisvolle blik uit met een medemoeder die naast me stond.
‘Het is een soort gas, dat eigenlijk hele sterke lijm is,’ antwoordde Merlijn.
Ik bestudeerde het buisje zo eens wat, schudde ermee, hield het tegen het licht, en moest geheel onwillekeurig denken aan dat stomme mopje van vroeger: Wat is de sterkste lijm ter wereld? Antwoord: Sperma. Want heb je wel eens geprobeerd om een baby uit elkaar te trekken?
Hm.
‘Oh, kijk, daar is D,’ riep Merlijn, ‘kom mee, mam, dan kunnen we nog even vragen wat het precies is!’
‘Nee, zei ik, ‘nee, dat hoeft niet.’ En grijnsde naar de medemoeder, die olijk teruggrijnsde.
En nu hoopt u misschien dat dit verhaal nog een leuke clou heeft, of een onverwachte uitsmijter, maar nee, dit is wat het is. Er ligt bij ons thuis een reageerbuisje op de koelkast. Met spul erin. Gas, dat eigenlijk heel sterke lijm is.
Joh.
Soms zitten er vreemde voorwerpen bij. Vandaag kwam hij de school uit, rende over het plein naar me toe en riep: ‘Mam, kijk eens wat ik heb gekregen van D!’
En hij liet me een reageerbuisje zien.
Met een oranje dopje.
En onderin wat doorzichtig spul.
Hm.
‘Wat ís het?’ vroeg ik geïnteresseerd en wisselde een betekenisvolle blik uit met een medemoeder die naast me stond.
‘Het is een soort gas, dat eigenlijk hele sterke lijm is,’ antwoordde Merlijn.
Ik bestudeerde het buisje zo eens wat, schudde ermee, hield het tegen het licht, en moest geheel onwillekeurig denken aan dat stomme mopje van vroeger: Wat is de sterkste lijm ter wereld? Antwoord: Sperma. Want heb je wel eens geprobeerd om een baby uit elkaar te trekken?
Hm.
‘Oh, kijk, daar is D,’ riep Merlijn, ‘kom mee, mam, dan kunnen we nog even vragen wat het precies is!’
‘Nee, zei ik, ‘nee, dat hoeft niet.’ En grijnsde naar de medemoeder, die olijk teruggrijnsde.
En nu hoopt u misschien dat dit verhaal nog een leuke clou heeft, of een onverwachte uitsmijter, maar nee, dit is wat het is. Er ligt bij ons thuis een reageerbuisje op de koelkast. Met spul erin. Gas, dat eigenlijk heel sterke lijm is.
Joh.
