NOVY

Stokken en stenen, hoofdluis, kapotte fietssloten, alles wordt ons huis binnengesleept door onze zoon. Zal een jongensdingetje zijn. Soms zitten er vreemde voorwerpen bij. Vandaag kwam hij de school uit, rende over het plein naar me toe en riep: ‘Mam, kijk eens wat ik heb gekregen van D!’ En hij liet me een reageerbuisje zien. Met een oranje dopje. En onderin wat doorzichtig spul . Hm. ‘Wat ís het?’ vroeg ik geïnteresseerd en wisselde een betekenisvolle blik uit met een medemoeder die naast me stond. ‘Het is een soort gas, dat eigenlijk hele sterke lijm is,’ antwoordde Merlijn. Ik bestudeerde het buisje zo eens wat, schudde ermee, hield het tegen het licht, en moest geheel onwillekeurig denken aan dat stomme mopje van vroeger: Wat is de sterkste lijm ter wereld? Antwoord: Sperma. Want heb je wel eens geprobeerd om een baby uit elkaar te trekken? Hm. ‘Oh, kijk, daar is D,’ riep Merlijn, ‘kom mee, mam, dan kunnen we nog even vragen wat het precies is!’ ‘Nee, zei ik, ‘nee, ...

Ik heb nergens woorden voor. Heeft u ook zo'n hekel aan mensen die schrijven over hun writer’s block? Ja, ik ook. Maar ik heb geen writer’s block hoor, welnee! Ik schreef vrijdag nog iets. Op de dag voor de deadline stuurde ik nog even snel een verhaal naar de Opium Verhalenwedstrijd . Dat was ik al weken van plan, omdat dit jaar Aaf in de jury zit. Maar het lukte niet. Omdat dit jaar Aaf in de jury zit. En ik onbewust probeerde om net zo grappig te zijn, misschien. Uiteindelijk leverde ik een vrij dramatisch verhaal in (aan het eind zijn er maar liefst 4 mensen dood - en dat in nog geen 500 woorden!) waarvan het enige grappige is dat het verhaal ‘Trein’ heet, maar dat het woord 'trein' verder in het hele verhaal niet voorkomt. Vond ik zelf wel leuk. Maar ik betwijfel of het genoeg is om te winnen. Nee hoor, ik heb geen writer’s block. Ik weet alleen niet zo goed waarover ik het moet hebben. Johan? Friso? Marieke? Job? Rutger? Tsja. Gewoon over mezelf, dat kan o...

Dat blog hier staart me verwijtend aan. Zaterdag 4 februari schreef ik het laatste stukje; dat is 10 dagen geleden! Doe eens iets, Novy! Oh. Nou. Goed. Wat gaan we doen? Whitney? Valentijnsdag? De dooi? Alledrie? Okee: Is dood. Is het vandaag. Heeft ingezet. Ja want nouja, dat is zo'n beetje het niveau van mijn creativiteit, momenteel. Niet best hè? Nee, niet best. Weet u trouwens dat ik zo langzamerhand moeite begin te krijgen met het woord 'creatief'?  Vind ik een beetje flauw van mezelf, want in wezen is er natuurlijk niks mis met het woord – het is een prima woord dat gedegen zijn betekenis weergeeft, maar het is de schuld van het hemeltergende creabea . En van de kermterm 'een creatieve duizendpoot'.  Want dát is ook écht erg, hoor: een creatieve duizendpoot. NIEMAND wil een creatieve duizendpoot zijn. Voor de functie van directiemedewerker bij het Tropenmuseum zoeken wij een creatieve duizendpoot. Maar om een en ander van de zonnige kant te ...

Het is winter, mensen. Poeh. Ik zie temperaturen van -22,8 voorbijkomen op de weerberichten. En dat is koud hoor. Voor mij in elk geval; ik vind 22,8 graden boven nul over het algemeen nog niet warm genoeg. Ik heb het niet zo op de winter. En helemaal niet meer sinds ik de laatste jaren hoofdpijn krijg als er sneeuw in de lucht hangt. Geen vreselijke hoofdpijn, geen 'ik kan alleen maar liggen in een stille kamer met de gordijnen dicht', maar toch. Zo'n zwaar gevoel, dat pijn wordt, als ik mijn hoofd beweeg. Of met mijn ogen draai. Nja. Vandaag zijn we toch maar gaan sleeën en schaatsen. De zon scheen en de -10 van vanmiddag had een gevoelstemperatuur van -2; veel beter dan het omgekeerde van de laatste tijd. En het was hartstikke leuk. Kijk maar. (Mijn schattige kinderschaatsjes.) Oja, en dan nog even dit. Ik krijg binnenkort een heuse column. Op een webmagazine over het basisonderwijs . En daar moet een foto bij van mij, liefst met kinderen,...