Selfie is gekozen tot het woord van het jaar 2013. Dat weten we inmiddels allemaal.
Ik zou persoonlijk hebben gekozen voor ‘koningslied’, omdat dat woord nog steeds op mijn lachspieren werkt (en ik er heel leuke herinneringen aan heb), maar het werd dus ‘selfie’.
En die selfies, ik vind daar iets van.
Ik vind ze te mooi allemaal.
Langzamerhand zijn we een virtuele wereld aan het bouwen waarin alles zo mooi mogelijk wordt voorgesteld. En zo lelijk mogelijk aan de andere kant; alles wordt uitvergroot en aangedikt op internet. Omdat het kan. Er ontstaat een digitale wereld van extremen, met veel minder nuance. Ik voorspel dan ook dat het in de virtuele wereld nog eerder en harder uit de hand gaat lopen dan in de echte wereld. De derde wereldoorlog zou zich wel eens in cyberspace kunnen afspelen.
(..)
Maar laat ik me beperken tot de selfies, voor ik weer eens enorm door de mand ga vallen als amateurfilosoof.
Ik ben benieuwd naar hoeveel pogingen er vooraf zijn gaan aan de gemiddelde selfie.
Daar zou iemand eens onderzoek naar moeten doen!
Hoeveel te licht bevonden selfies worden naar de prullenmand gesleept alvorens een nieuwe profielfoto op Twitter verschijnt?
Ik denk dat er meer afgekeurde selfies in het digitale heelal zweven, dan er mieren zijn op aarde.
Het moet maar eens afgelopen zijn, vind ik. Met die ijdeltuiterij.
Het is tijd voor de waarheid. Zet jezelf op de foto in je waarachtigste momenten. Als je net uit bed komt. Met uitgeveegde mascara. Of ei op je wang. Gewoon, net als in het echte leven. Maak een zelfportret als je onderuitgezakt op de bank met openhangende mond naar je laptop zit te staren. Dan ben je pas een held.
Ik voorspel een rage.
De truthie wordt het helemaal.
Ik weet nu al het woord van het jaar 2014.
(Haha.)
Ik zou persoonlijk hebben gekozen voor ‘koningslied’, omdat dat woord nog steeds op mijn lachspieren werkt (en ik er heel leuke herinneringen aan heb), maar het werd dus ‘selfie’.
En die selfies, ik vind daar iets van.
Ik vind ze te mooi allemaal.
Langzamerhand zijn we een virtuele wereld aan het bouwen waarin alles zo mooi mogelijk wordt voorgesteld. En zo lelijk mogelijk aan de andere kant; alles wordt uitvergroot en aangedikt op internet. Omdat het kan. Er ontstaat een digitale wereld van extremen, met veel minder nuance. Ik voorspel dan ook dat het in de virtuele wereld nog eerder en harder uit de hand gaat lopen dan in de echte wereld. De derde wereldoorlog zou zich wel eens in cyberspace kunnen afspelen.
(..)
Maar laat ik me beperken tot de selfies, voor ik weer eens enorm door de mand ga vallen als amateurfilosoof.
Ik ben benieuwd naar hoeveel pogingen er vooraf zijn gaan aan de gemiddelde selfie.
Daar zou iemand eens onderzoek naar moeten doen!
Hoeveel te licht bevonden selfies worden naar de prullenmand gesleept alvorens een nieuwe profielfoto op Twitter verschijnt?
Ik denk dat er meer afgekeurde selfies in het digitale heelal zweven, dan er mieren zijn op aarde.
Het moet maar eens afgelopen zijn, vind ik. Met die ijdeltuiterij.
Het is tijd voor de waarheid. Zet jezelf op de foto in je waarachtigste momenten. Als je net uit bed komt. Met uitgeveegde mascara. Of ei op je wang. Gewoon, net als in het echte leven. Maak een zelfportret als je onderuitgezakt op de bank met openhangende mond naar je laptop zit te staren. Dan ben je pas een held.
Ik voorspel een rage.
De truthie wordt het helemaal.
Ik weet nu al het woord van het jaar 2014.
