Ja en toen waren we dus weer thuis.
Al een tijdje hoor.
Al drie dagen.
Drie hele dagen waarin ik mijn blog niet heb aangeraakt.
Want weet u?
Ik weet het even niet zo goed.
Probeerde ik de eerste week van de vakantie nog krampachtig alle leuke, lollige en logwaardige (de drie ellen van het bloggen, u kent ze wel) dingen te onthouden - zoals daar bijvoorbeeld was het hilarische verhaal over het helikoptermeisje – de tweede en derde week was ik voornamelijk bezig mezelf af te vragen wat ik nou eigenlijk aan het doen was met mijn leven.
Pff, al dat geblog. Waartoe, waarheen, waarvoor?
En hoeveel tijd daar wel niet in gaat zitten!
Waarom doe ik niet iets wezenlijks?
Waarom schrijf ik niet een boek?
Vooropgesteld natuurlijk dat ik helemaal niet weet of ik dat wel kan, een boek schrijven; een heel boek, met een begin en een eind en een spanningsboog, met letters en zinnen en samenhang daartussen, een boek met een verhaal dat de lezer meesleept en doet lachen en laat huilen....Nee, geen idee of ik dat kan. Soms denk ik eventjes van wel. En daarna geloof ik er alweer niks van. Maar hoe dan ook, ik zou het op zijn minst kunnen probéren.
Al een tijdje hoor.
Al drie dagen.
Drie hele dagen waarin ik mijn blog niet heb aangeraakt.
Want weet u?
Ik weet het even niet zo goed.
Probeerde ik de eerste week van de vakantie nog krampachtig alle leuke, lollige en logwaardige (de drie ellen van het bloggen, u kent ze wel) dingen te onthouden - zoals daar bijvoorbeeld was het hilarische verhaal over het helikoptermeisje – de tweede en derde week was ik voornamelijk bezig mezelf af te vragen wat ik nou eigenlijk aan het doen was met mijn leven.
Pff, al dat geblog. Waartoe, waarheen, waarvoor?
En hoeveel tijd daar wel niet in gaat zitten!
Waarom doe ik niet iets wezenlijks?
Waarom schrijf ik niet een boek?
Vooropgesteld natuurlijk dat ik helemaal niet weet of ik dat wel kan, een boek schrijven; een heel boek, met een begin en een eind en een spanningsboog, met letters en zinnen en samenhang daartussen, een boek met een verhaal dat de lezer meesleept en doet lachen en laat huilen....Nee, geen idee of ik dat kan. Soms denk ik eventjes van wel. En daarna geloof ik er alweer niks van. Maar hoe dan ook, ik zou het op zijn minst kunnen probéren.
Toch?
Nja.
Tsja.
Ik kocht vandaag trouwens een jurkje. En een broek, een vest en nog een jurkje.
Het geld was op, maar ik heb gewoon even het schuldenplafond verhoogd. Das heel hip, tegenwoordig.
Nja.
Tsja.
Ik kocht vandaag trouwens een jurkje. En een broek, een vest en nog een jurkje.
Het geld was op, maar ik heb gewoon even het schuldenplafond verhoogd. Das heel hip, tegenwoordig.
Ach vooruit, nu ik toch hier ben, laat ik even wat foto’s zien.
