Met de zorgvuldig bij elkaar gespaarde stickertjes van de Albert Heijn, kochten we onszelf in het voorjaar een verjaardagscadeau voor onze jongste dochter, in de vorm van vijf entreekaartjes voor de Efteling. Want dat moest er maar eens van komen. De arme kinderen – de oudste is al bijna veertien – waren nog nooit in een pretpark geweest – op een verlaten variant na, en een enkele groot uitgevallen speeltuin. Dat komt voornamelijk omdat hun moeder, dat ben ik dus, een grote afkeer heeft van pretparken, dierentuinen, dinnershows en andere kermissen. Vanuit iets dat het midden houdt tussen snobbiness en een oprechte angst voor mensenmassa’s (tenzij een mensenmassa enigszins stilstaat en homogeen in één richting naar een podium kijkt). Maar de kosmos was me weer eens goed gezind: er bleek een dag in juni te zijn, waarop door een toevallige samenloop van ‘studiedagen’, alle drie de kinderen niet naar school hoefden en Henk dankzij aardige collega’s en d...