Mijn 'taalpreken' beginnen altijd met een enigszins deemoedige disclaimer in de trant van: ‘Dit wordt heus geen betweterig taallesje hoor, of misschien stiekem toch, haha hihi.’
Enerzijds is dat omdat ik eigenlijk gewoon graag door iedereen leuk gevonden wil worden – en dus niet irritant, maar anderzijds ook omdat ik het eigenlijk wel een beetje ééns ben met de afhakers, de mensen die geërgerd denken: jemig Novy, wat kan het mij nou in de godsnaam schelen hoe je iets eigenlijk zou moeten zeggen of schrijven.
Want waar gaat het in wezen over?
Als je erover nadenkt is het absurd om een taal tot stilstand te willen dwingen; te vangen in een groen wetboekje en vervolgens de vrijwillige taalpolitie te laten toezien op correcte naleving.
Dat slaat nergens op en het kán ook helemaal niet; de taal rent met ons mee.
Nog heel even en het woord ‘meteen’ is voorgoed verdwenen, verzwolgen door 'gelijk'.
Je doet er niets aan.
Het is natuurlijke selectie.
Evolutie.
De dodo is uitgestorven, de dino’s ook.
Zo gaat dat.
Het is niet anders.
De tijger zal ook uitsterven. Dat weten we allemaal. Misschien nog niet in ons mensenleven, maar hij gaat eraan.
Maar ho, wacht!
STOP!
Dat willen we niet!
Dat moeten we proberen te voorkómen – ook al is het dan waarschijnlijk tevergeefs.
We richten actiegroepen op en worden lid van het Wereld Natuur Fonds.
Zo is het leuker bekeken: Ik zit niet bij de taalpolitie, ik ben gewoon lid van de stichting Red De Tijger! Wrauw!
Vandaag doe ik een poging het woord ‘onnavolgbaar’ te redden.
Daar gaat het namelijk niet best mee; het lijkt slachtoffer te zijn geworden, van een hostile take-over. Door een andere betekenis.
Kijk: (een kleine greep uit vele voorbeelden)
Onnavolgbaar betekent: 'Zó goed, dat het niet na te doen is.'
Navolgen, immers, betekent zoveel als: hetzelfde bereiken, in iemands voetsporen treden, iemand evenaren.
'Wat Sven Kramer doet op de tien kilometer is onnavolgbaar.'
'Benfica aanvaller Salvio passeerde zijn tegenstander op onnavolgbare wijze.'
Enerzijds is dat omdat ik eigenlijk gewoon graag door iedereen leuk gevonden wil worden – en dus niet irritant, maar anderzijds ook omdat ik het eigenlijk wel een beetje ééns ben met de afhakers, de mensen die geërgerd denken: jemig Novy, wat kan het mij nou in de godsnaam schelen hoe je iets eigenlijk zou moeten zeggen of schrijven.
Want waar gaat het in wezen over?
Als je erover nadenkt is het absurd om een taal tot stilstand te willen dwingen; te vangen in een groen wetboekje en vervolgens de vrijwillige taalpolitie te laten toezien op correcte naleving.
Dat slaat nergens op en het kán ook helemaal niet; de taal rent met ons mee.
Nog heel even en het woord ‘meteen’ is voorgoed verdwenen, verzwolgen door 'gelijk'.
Je doet er niets aan.
Het is natuurlijke selectie.
Evolutie.
De dodo is uitgestorven, de dino’s ook.
Zo gaat dat.
Het is niet anders.
De tijger zal ook uitsterven. Dat weten we allemaal. Misschien nog niet in ons mensenleven, maar hij gaat eraan.
Maar ho, wacht!
STOP!
Dat willen we niet!
Dat moeten we proberen te voorkómen – ook al is het dan waarschijnlijk tevergeefs.
We richten actiegroepen op en worden lid van het Wereld Natuur Fonds.
Zo is het leuker bekeken: Ik zit niet bij de taalpolitie, ik ben gewoon lid van de stichting Red De Tijger! Wrauw!
Vandaag doe ik een poging het woord ‘onnavolgbaar’ te redden.
Daar gaat het namelijk niet best mee; het lijkt slachtoffer te zijn geworden, van een hostile take-over. Door een andere betekenis.
Kijk: (een kleine greep uit vele voorbeelden)
Onnavolgbaar betekent: 'Zó goed, dat het niet na te doen is.'
Navolgen, immers, betekent zoveel als: hetzelfde bereiken, in iemands voetsporen treden, iemand evenaren.
'Wat Sven Kramer doet op de tien kilometer is onnavolgbaar.'
'Benfica aanvaller Salvio passeerde zijn tegenstander op onnavolgbare wijze.'
Onnavolgbaar betekent NIET: niet te volgen / onbegrijpelijk / ksnaperniksvan
'Onnavolgbare logica' (185.000 hits op google! Damn!) slaat dus nergens op, tenzij je bedoelt dat je de betreffende redenering weergaloos vindt en niet te overtreffen briljant.
Onvolgbaar zou wel kunnen, maar dat woord bestaat niet.
Ik geef toe, het zou hartstikke leuk zijn als allebei de betekenissen goed waren.
Alleen al omdat je dan van sommige dingen kon zeggen dat ze 'onnavolgbaar onnavolgbaar' zijn.
'Onnavolgbare logica' (185.000 hits op google! Damn!) slaat dus nergens op, tenzij je bedoelt dat je de betreffende redenering weergaloos vindt en niet te overtreffen briljant.
Onvolgbaar zou wel kunnen, maar dat woord bestaat niet.
Ik geef toe, het zou hartstikke leuk zijn als allebei de betekenissen goed waren.
Alleen al omdat je dan van sommige dingen kon zeggen dat ze 'onnavolgbaar onnavolgbaar' zijn.