Morgen ben ik jarig.
Een goed moment om even de balans op te maken.
Er is heel wat gebeurd de afgelopen vijf jaar, die ik voor het gemak maar
even de periode 40-45 noem. (..)
Zo ben ik bijvoorbeeld vijftien jaar ouder geworden.
Reken maar mee: toen ik 40 werd was gewoon nog 28. Maar nu
ik 45 word, ben ik toch echt wel …tsja,
43 ofzo. Van binnen. (En ook van buiten; dat weet ik, omdat toen ik zei dat ik
40 werd mensen nog massaal in katzwijm vielen, en als ik nu zeg dat ik 45 word men
gewoon een soort van ‘oja’ knikt.)
Zo gaan die dingen.
Je doet er niets aan.
En het is oké.
Maar toch, vijftien jaar ouder worden in vijf jaar tijd gaat
je niet in de koude kleren zitten. Wat ik ineens een ontzettend rare
uitdrukking vind (koude kleren?), maar omdat ik nu geen heb zin om te googlen,
laat ik het er maar bij.
Oh wacht, ik ging tóch googlen - het is sterker – en weet het nu: Volgens het Groot Uitdrukkingenwoordenboek wordt met de koude kleren de bovenkleding bedoeld. 'Als iets wist door te dringen door je koude kleren, drong het daarmee ook door tot je ondergoed.'
Oh wacht, ik ging tóch googlen - het is sterker – en weet het nu: Volgens het Groot Uitdrukkingenwoordenboek wordt met de koude kleren de bovenkleding bedoeld. 'Als iets wist door te dringen door je koude kleren, drong het daarmee ook door tot je ondergoed.'
Aha.
Nou dat dus.
Wat overigens wel fijn is in dit kader is dat ik de trend meeheb. Ik surf als het ware op zo’n groene golf (u
weet wel, dat hebben sommige steden: als je een groen stoplicht treft en je
houdt een bepaalde snelheid aan, dan is het volgende stoplicht weer groen, en
het volgende ook, etc.)
Want toen ik dertig werd, was dertig ineens het nieuwe twintig.
En toen ik veertig werd, was net bekend dat veertig het nieuwe dertig
was! Echt! En nu, vlak voor mijn verjaardag – het kán gewoon geen toeval zijn –
bereikte mij het nieuws dat bóven de veertig het nieuwe sexy is!
Ik bedoel: wow: je zou bijna denken dat mijn generatie actief
iets met deze berichtgeving van doen heeft!
Oh.
Dat is waarschijnlijk ook zo.
Maar ja: berichten die ons goed uitkomen, nemen we nou
eenmaal graag ter harte.
En hiermee wil ik eigenlijk even een duit in
het zakje doen van de ‘dont trust the media’-dinges, aangewakkerd door het
filmpje van de nieuwe politieke partij Denk.
(Niet gezien? Klik)
Een moeilijk filmpje hoor, pff!
Ik vind het serieus heel akelig wat er met Sylvana Simons
gebeurd is de laatste tijd, en ik geloof ook echt dat er racisme in de
samenleving is die bestreden moet worden, maar oef... dit!
Ik bedoel, het is zo… dommig. Ergens.
Moeten we ons niet eerst wat dieper afvragen wat de media
eigenlijk nog ís, vandaag de dag? Is de rol van de media, de waarde en betekenis, niet enorm veranderd,
sinds het internet er is?
Waren de media vroeger misschien nog – zoals we dat graag zien althans – opniemakers
en opinieveranderaars, maar zijn het tegenwoordig niet vooral opinievoeders?
‘Berichten die ons goed uitkomen, nemen we nou eenmaal graag
ter harte.’
We kunnen tegenwoordig zoveel verschillende nieuwsberichten
lezen (en reacties daarop en meningen daarover), dat het heel makkelijk is om
precies die berichten en meningen eruit te pikken die ons goed uitkomen, die
ons sterken in onze opvattingen. We
lezen wat we willen lezen.
En de scheiding – zoals die blijkbaar in veel hoofden nog
leeft – tussen de media (de zenders), en het volk (de ontvangers) die bestaat
nauwelijks meer! Oftewel: die is in rap tempo aan het vervagen. Door de social
media zijn wij zelf de media geworden. Op z'n minst een verlengstuk; als we al niet persoonlijk nieuws en opinie leveren
(blogs, facebook, etc), dan verspreiden we het wel; we bepalen de waarde van
het nieuws, door bepaalde berichten meer te delen dan andere berichten.
Wij zijn de media, en we drijven alles op de spits.
Naast nógal tenenkrommend is het filmpje vooral totaal nietszeggend. Vier mensen op een kruk die met hun vingertje waarschuwen dat de media niet objectief zijn.
Nee. Duh!
En dus?
Wat nu?
'Trap er niet in!'
Nee.
Maar waar precies niet in? En waar moeten we wel intrappen?
Nja.
Ik ga slapen.
Laat maar weten, of ik iets zinnigs heb gezegd.
5 opmerkingen:
happy 29! (overdag ziet alles er anders uit)
Nou, je ziet er nog altijd zo jong uit als je je voelt. Dus. Dat ligt aan jezelf :-) En Denk, nou, dat wordt 'm dus niet voor mij. Echt niet.
O, wat fijn. Een novy logje! Is de keuken klaar of zo?
Weet je wat. Ik doe gewoon ook even een duit in het zakje van je kouwe kleren. Of zo.
Het is vooral de vorm die er voor zorgt dat iets lezenswaardig is. Of lijkt. Of wordt gevonden. Hoe dan ook. Het was zinnig wat je zei. En wijs. Niet nieuw. Maar in een prachtige nieuwe jas. Je lijkt wel een wijze vrouw.
Van zestig.
;-)
Gefeliciteerd leeftijdgenoot. Geniet er van.
Inderdaad een zinnige bijdrage, waar ik een aantal dagen eens hard over ga napiekeren of zo
Hoi anonieme leeftijdgenoot! Nee, de keuken is niet af. :) :)
Geert: Niet te hard piekeren, hè. :)
Een reactie posten