Morgen ben ik jarig. Een goed moment om even de balans op te maken. Er is heel wat gebeurd de afgelopen vijf jaar, die ik voor het gemak maar even de periode 40-45 noem. (..) Zo ben ik bijvoorbeeld vijftien jaar ouder geworden. Reken maar mee: toen ik 40 werd was gewoon nog 28. Maar nu ik 45 word, ben ik toch echt wel …tsja, 43 ofzo. Van binnen. (En ook van buiten; dat weet ik, omdat toen ik zei dat ik 40 werd mensen nog massaal in katzwijm vielen, en als ik nu zeg dat ik 45 word men gewoon een soort van ‘oja’ knikt.) Zo gaan die dingen. Je doet er niets aan. En het is oké. Maar toch, vijftien jaar ouder worden in vijf jaar tijd gaat je niet in de koude kleren zitten. Wat ik ineens een ontzettend rare uitdrukking vind (koude kleren?), maar omdat ik nu geen heb zin om te googlen, laat ik het er maar bij. Oh wacht, ik ging tóch googlen - het is sterker – en weet het nu: Volgens het Groot Uitdrukkingenwoordenboek wordt met de koude kle...