Doorgaan naar hoofdcontent

Geef me wind en zeilen


Ik zag het helemaal voor me. Ik op een zeilboot. Met wapperende haren op de voorplecht (of hoe heet dat). Starend over zee met hoog boven me de zeilen, strak in de wind.
Op mijn slippertjes over het eiland struinen, van voorstellingen naar voorstelling, lekker door de duinen fietsen in mijn nieuwe jurk, wijntjes drinken op terrasjes en ’s morgens ontbijten aan dek, in het zonnetje.

Ja, zo zag ik het wel zo'n beetje voor me, mijn weekendje Oerol (mogelijk gemaakt door vriendin AJ die aan me dacht toen er een plaatsje vrij kwam op de boot en door mijn man en kinderen, die het me cadeau gaven voor mijn zoveelste verjaardag - en zelf overigens niet mee gaan). 


Maar ik vrees dat het een béétje anders wordt.
Ook leuk, ongetwijfeld, maar...anders.
Want terwijl iedereen roept dat dit weekend eindelijk de zomer begint!, is dat op Terschelling duidelijk niet het geval.
Wacht, ik maak het even visueel:





Ziet u dat weercijfer, voor vrijdag de 15e?
Dat is een 2.
Blauw, blauwer, blauwst.
En aangezien de temperatuur nog eens niet zo slecht is – 18 graden - zegt dat des te meer over de andere weersomstandigheden.
Windkracht 5.
Regen, veel.

Haha. Ik ga ook eens voor het eerst over zee zeilen.

Nja. Ik pakte maar een hele stapel warme kleren in. Mijn slippers vervang ik door laarzen. En ik smste net nog naar iemand: ‘Heb jij misschien een regenbroek die ik kan lenen?’

(...)

Waarschijnlijk wordt het juist extra leuk, hè?
Met dat slechte weer.
En lekker spannend enzo.