Doorgaan naar hoofdcontent

What was I thinking?

Clearly I wasn't thinking at all.
Want tsjongejongejonge wat heb ik mezelf weer wat op de hals gehaald.
'Ga je een feest geven als je veertig wordt?' werd me veelvuldig gevraagd de laatste maanden.
'Och,' zei ik dan en haalde zo wat mijn schouders op.
Want ik wist het niet zo goed.
Ik liet het maar liever gewoon wat voorbij gaan, geloof ik, onder het mom van 'als er een boom omvalt in het oerwoud en niemand hoort het, maakt het dan geluid?'
Maar dat was natuurlijk geen optie. Want er zouden natuurlijk tóch wel mensen komen en dan werd het vanzelf tóch wel weer een feestje; gewoon zo'n feestje als alle feestjes.
En dat vond ik dan ook weer niet leuk.
Het moest dan in elk geval ánders. Het is tenslotte niet zomaar een verjaardag, nee, ik word véértig, daar had ik niet voor niets iedereen het afgelopen jaar mee aan de kop gezeurd.
Dus.
Zou ik een kroeg afhuren?
Een picknick organiseren, aan het water?
Pfff.
Ik wist het echt niet.
Maar toen was het ineens juni en moest ik toch echt wat gaan beslissen. Dus gemakzuchtig dapper besliste ik maar dat ik het wel gewoon thuis zou doen. Maar dan groter dan anders; met dj's en live muziek en véél mensen. Ik maakte een evenement aan op facebook en klikte daarbij op wat vrienden, stuurde een mail naar een aantal adressen uit mijn adresboek en sprak zo links en rechts wat buren aan in het voorbijgaan.
Telling gisteren wees uit dat ik een slordige 78 mensen (we hebben veel buren) bleek te hebben uitgenodigd. Van wie nog maar slechts een enkeling had laten weten niet te komen.
Slik.
Want hoeveel wijn en bier en fris moet je daarvoor in huis halen? Hoeveel hapjes maken?
Intussen bleek weeronline de prachtige datum van 18 juni maar geen hoger weercijfer te willen geven dan een..... 1. Met stortregens en windvlagen en brrr en nouja, niet echt wat men voor ogen heeft voor een tuinfeest. (Nou hebben wij geen tuin, maar wel een plein.)
Slik2.
Want. Waar. Ging ik die 78 mensen (nouja, er zullen er toch in elk geval wel veertig komen?) dan allemaal láten in ons huis? Alleen de keuken - het toneel van de ordinaire feestjes - zou zeker niet voldoen. De woonverdieping moest er ook bijgetrokken worden. En, kom, dan toch ook maar een partytent buiten, tegen de gevel.
We hebben f**king het hele huis verbouwd vandaag!
Haha, we hebben gewoon een dansvloer. Met een discobol.
En nu ben ik kapot.
Maar ik ga nog even zestig eieren vullen.