Doorgaan naar hoofdcontent

De tandenfee, dat ben ik


Bij mijn pogingen het aantal verplichte leugens die onvermijdelijk horen bij het opvoedingsproces tot een minimum te beperken, is iets gruwelijk misgegaan.
Weet u nog wat ik zo’n drie maanden geleden schreef over Sinterklaas? Dat ik uit sociaal wenselijke overwegingen bereid ben dat spel mee te spelen, maar bij wijze van compromis het bestaan van de kerstman, de paashaas en de tandenfee direct naar het rijk der fabelen heb verwezen?
Ik had daarbij zorgvuldiger te werk moeten gaan, zo bleek gisteren.

‘Weet jij eigenlijk,’ zei vriendin AJ, die tevens de moeder is van een vriendinnetje van Bo en van een vriendje van Merlijn (heel praktisch), ‘dat Merlijn denkt dat jij de tandenfee bent?’

‘Ja,’ zei ik lachend, ‘hij bedoelt dat hij weet dat ik het ben, die een euro onder zijn kussen leg als hij een tand wisselt.’

‘Neenee,’ zei AJ, ‘hij denkt dat jij DE tandenfee bent.’

Ze had hem even daarvoor vanuit een naastgelegen kamer horen praten tegen haar zoontje, toen deze – zo begreep ze – hem de jampot had laten zien met de muntjes die zijn melkgebit hem tot nu toe had opgeleverd.

Dat geld heb je van mijn moeder gekregen’ had Merlijn gefluisterd. ‘Mijn moeder is de tandenfee. Maar ik weet eigenlijk niet of ik dat wel mag vertellen.’
‘Echt waar?’
Ja. Echt. Mijn moeder is de tandenfee. En daarom moet ze ’s avonds heel vaak weg.’

Hè?
Oh! Ja: dat had ik inderdaad gezegd. Dat ik de tandenfee ben. Me niet realiserend dat mijn metafoor letterlijk zou worden opgevat.
‘Wees maar niet bang,’ had ik hem gerustgesteld, toen hij een tijdje geleden schoorvoetend zijn eerste melktandje onder zijn kussen schoof. 'Er komt heus geen vreemd vrouwelijk wezen je kamer in zweven vannacht, om je tand op te halen. Want ik ben de tandenfee, ik kom je als je slaapt een muntje brengen. En je tand zal ik laten liggen, goed?'

Wow.
Mijn zoon denkt dat ik de tandenfee ben.
Zijn moeder vliegt ‘s nachts als een soort supergrover door de lucht, van slaapkamer naar slaapkamer, om overal ter wereld melktandjes te verzamelen. Wat vét!


Ik zie nu al op tegen de dag dat hij ontdekt dat ik een heel wat minder avontuurlijk dubbelleven leid.