Doorgaan naar hoofdcontent

Hoofdpijn en een iphone

Of ik misschien een dipje heb, vraagt Door.
Heb ik een dipje?
Nou. Neu.
Niet echt.

Wat ik wel heb is hoofdpijn. Rare hoofdpijn. Al een paar dagen. En een paar weken geleden had ik precies hetzelfde. En een paar weken daarvoor ook. Elke keer rondom de sneeuwval, heb ik inmiddels ontdekt. Dus ik ging vandaag maar eens googlen en ja hoor: sneeuwhoofdpijn. Het bestaat. Heeft iets te maken met dalende luchtdruk en spanning in de lucht en uitzettende bloedvaten. Veel mensen schijnen er last van te hebben. Nah: ik had er nog nooit van gehoord. Ik heb ook geen idee of ik er al eerder last van had. Maar zo vaak sneeuwt het dan ook niet in Nederland. Behalve deze winter.
Gisteren voelde het alsof de kou zich had vastgezet als een soort pingpongbal achter mijn linkeroog. Gekmakend. De gedachte om met de vingers van mijn rechterhand mijn oogbol uit zijn kas te rukken werd op een bepaald moment zo ondraaglijk aangenaam, dat ik maar naar bed ben gegaan, waar ik goddank in slaap viel.
Vanmorgen was het over, maar inmiddels is het weer in alle hevigheid terug.
Dus mensen, dan weet u het, er komt meer sneeuw vannacht.

Anders wat. Ik kocht vandaag een iphone. Zomaar. Ja. Groen en geel zag ik, van jaloezie, jegens iedereen die er een had. En dat is best gek, want ik ben helemaal niet zo'n dingetjesmens. Zo'n gadgetmens. In tegenstelling tot Henk. Ook wat betreft de iphone ben ik heel lang onverschillig geweest. Ik had toch een telefoon? Die deed het toch prima? Ik kon er nog leuke foto's mee maken ook.
Maar de laatste tijd moet ik het toegeven: een iphone is geen gadget. En ik heb een fout gemaakt, een half jaar geleden. Toen ik mijn abonnement had kunnen opzeggen en naar een andere aanbieder had kunnen gaan. Die een iphone in het assortiment had. Maar dat vond ik zo'n gedoe. En nu zit ik vast aan mijn suffe LG tot fokkin mei 2011. What the hell was I thinking?
Henk heeft inmiddels al een tijdje een iphone en hij is verslaafd. Zit constant te twitteren, te spelen met al zijn leuke 'appjes' (ik kan hem wel slaan als hij met een grijns verkondigt dat hij weer een leuk nieuw 'appje' (appje-schmeppje) heeft), zit gezellig te pingen (gratis sms tussen iphones onderling) met mijn vrienden en ik ben stikjaloers. Soms betrap ik mezelf erop dat ik het ding zomaar minutenlang zit te aaien (aaiphone) als Henk even naar de wc is - en hem niet heeft meegenomen.

Dus. Ik kocht er een. Op marktplaats. Een witte. Matcht leuk met mijn macbook. Ik moet hem - als hij er is - alleen nog even laten unlocken, stop dan gewoon mijn eigen sim er in en ha!
Ik kan me niet herinneren dat ik mezelf ooit zo'n leuk cadeautje gaf.