Doorgaan naar hoofdcontent

Antony

Either you love him or you hate him, Antony, van Antony and the Johnsons.
Wat mijzelf betreft, ik ben er nog steeds niet uit bij welke groep ik hoor.

Hij gaat over al mijn grenzen heen.
Hij is dik en blubberig.
Hij beweegt voortdurend, irritant neurotisch.
Hij trekt rare grimassen en zingt regelmatig met consumptie.
Ik vind hem gewoon een beetje afstotelijk. In al zijn androgyniteit.

En dan dat hoge ijle geluid van hem, die malle vibrato-kopstem. Bah.
Daarmee zingt hij dus recht mijn hart binnen. Om daar een geheim plekje te raken, waarvan ik niet eens wist dat het er zat. The G-spot of the heart, zeg maar.
En dan maakt hij me nog aan het huilen ook, iets dat ik al helemaal niet wil.
Hatelijk!
Zo mooi.