Doorgaan naar hoofdcontent

Luchtkasteel



Zij slingerde gisteren de volgende vraag het internet op: ‘Waar en in welk huis zou je willen wonen, als geld – tot op zekere hoogte - geen issue was?’

Nou, ik weet het wel.
Vanaf de eerste dag dat ik naar Groningen kwam (20 jaar geleden, als groen studentje) was ik helemaal verliefd op een van de watertorens hier. Die aan de Noorderbinnensingel.
Als ik daar nou eens mijn huis van kon maken! Stel je voor, helemaal boven in de lucht wonen - zonder onderburen - met uitzicht naar alle windrichtingen, over de hele stad!
Van tijd tot tijd lag ik op mijn rug in het plantsoen en staarde naar mijn toren. En fantaseerde. Over waar ik de slaapkamer zou maken (daar boven natuurlijk, in de witte torenkamer). Enover hoe groot het binnen eigenlijk zou zijn, want dat is moeilijk inschatten vanaf beneden. Ik zou er geen kamers in maken, maar het gewoon één grote ronde ruimte laten. Wel met een of meer verdiepingen, door middel van vides. En een lift moest er natuurlijk komen. Of zat die er al?
Ik fantaseerde dat de gemeente, die ik het eigendom van de toren had toegeschreven, hem wel aan mij zou willen verkopen, voor een symbolisch bedrag van, zeg, 1 gulden.
Omdat ik zo’n mooi plan had. En omdat het heel goed was dat dat mooie bouwwerk, die blikvanger van de stad, werd opgeknapt en behouden bleef voor de toekomst.
Vervolgens bedacht ik dan wat een ongelofelijke klus het zou zijn om de toren te verbouwen. Op die hoogte. Ik bedoel: je zet er niet even een steigertje omheen. Dus hoe dat dan moest?

Ik kwam natuurlijk nooit echt verder dan op mijn rug liggend fantaseren. Nooit heb ik iets ondernomen, of zelfs maar informatie opgevraagd. Want ik was er namelijk van overtuigd dat het helemaal niet kon, wonen in een watertoren. Omdat iemand die er verstand van had (dacht ik) me dat eens had verteld, toen ik hem deelgenoot maakte van mijn droom. (‘Nee joh, dat kan helemaal niet, want blabla... waterketel binnen ..blabla... weetnietmeer.’)
Een teleurstelling die tegelijkertijd een opluchting inhield, want goed, ik zou er dus niet kunnen wonen, maar iemand anders ook niet.

Maar wat las ik nu ineens, afgelopen zomer? Op het Volkskrantblog notabene? Ik heb het weer even opgezocht:

Op 22 juni 2008 is de watertoren aan de Noorderbinnensingel in Groningen gekraakt door de 'kraakgroep Luchtkasteel'. Zij zijn van plan om in de toren woonruimte en expositieruimte voor kunstenaars te realiseren.

What the f*ck!?

Expositieruimte? Wóónruimte?
HÁLLO!....mijn huis!!