Doorgaan naar hoofdcontent

Herrie

Twee van onze buren deden mee in de race om een plek in het programma 'Herrie aan de Horizon'. U weet wel, met Herman den Blijker op een boot. Die deze serie door het Caribisch gebied gaat varen.
Men diende zich op te geven als duo, want, zoals te lezen is op de website, de centrale vraag van dit seizoen luidt: 'Wie wordt het beste hobby-kookstel van Herrie aan de Horizon 2009?' (Pardon, kookstel ? Is dit een grappig bedoelde woordspeling?)
Enfin.
Buurman en Buurman, die - eerlijk is eerlijk - allebei heel goed kunnen koken, waren door hun partners als kandidaat opgegeven. Met blijkbaar een leuke brief, want na de schriftelijke selectie werden ze uitgenodigd voor de eerste voorronde. En die was afgelopen woensdag, in Aalsmeer.

De avond tevoren gingen ze nog een keertje oefenen, natuurlijk. U weet wel, wat experimenteren met verschillende ingrediënten. Alle kooktechnieken nog een keertje de revue laten passeren. (Een beetje barderen en larderen, blancheren en braisseren. Zo links en rechts nog wat frapperen. En opletten dat de beurre blanc niet gaat aanzetten boven de réchaud. Dat soort dingen.)
Zodat ze dan tegelijkertijd nog wat beter op elkaar ingespeeld raakten en zich straks als één man door de keuken zouden bewegen.

Terwijl Buurman en Buurman zich uitsloofden aan het fornuis, mochten de vrouwen toekijken en zelfbedachte quizvragen roepen, wachtend op al het goeds dat hen voorgezet zou worden.
En wij (Henk, de babyfoon en ik) vielen heel toevallig even binnen, zo tegen een uur of tien. Om de mannen nog even zenuwachtig te maken succes te wensen. En om ze nog wat af te zeiken handige tips te geven. Maar vooral om zo hier en daar wat exquise hapjes in onze mond te stoppen.

Wat een beetje tegenviel, dat laatste. Want het ging niet zo goed. Allereerst: het kookproces had wat vertraging opgelopen (lees: het voorgerecht kwam pas om 23:10 uur op tafel.) En toen was de bisque te waterig. En het gehaktbrood te melig. En de citroenrisotto te zuur.

Maar het gaf allemaal niks.
Want er was kaas en er waren toastjes.
De Sancerre smaakte prima.
En we hadden de grootste lol.
Bovendien: een slechte generale repetitie is de sleutel tot succes, nietwaar?

Helaas.
Het Caribisch avontuur eindigde in Aalsmeer.
Gesneuveld in de eerste ronde.

“We waren denk ik gewoon te leuk voor het programma,” zei Buurman.

Ja.
Dat denk ik ook.